باکتری های روده تک سلولی نیستند!

به گزارش 9صبح،E. coli مسلماً مطالعه شده ترین موجود روی زمین است، اما دانشمندان اکنون رفتار جدیدی را کشف کرده اند که تقریباً هرگز در باکتری ها دیده نشده است. موجودات معمولی تک سلولی نشانه هایی از فازهای چند سلولی ناشناخته قبلی را نشان داده اند.

E. coli ساکن عادی روده ما است، جایی که بیشتر مفید است، اما زمانی که خارج شود می تواند باعث بسیاری از عفونت ها، از جمله UTIs، ذات الریه، یا مسمومیت غذایی شود. با توجه به شیوع و خطرات بالقوه اش، E. coli در طول قرن ها با جزئیات دقیق مورد مطالعه قرار گرفته است تا راه هایی برای درمان یا پیشگیری از عفونت و همچنین برای مهندسی ژنتیک پیدا کند.

کایل آلیسون، نویسنده مسئول مطالعه جدید، گفت: «این احتمالاً بهترین موجود مورد مطالعه و درک شده روی سیاره است. و بنابراین، در میان میکروبیولوژیست ها، به ویژه در 20 سال گذشته، تمایلی وجود دارد که بیشتر روی میکروب های دیگر تمرکز کنند. ما چیزهایی را شناسایی کرده‌ایم که قبلاً هرگز در باکتری‌ها دیده نشده‌اند.»

جالب ترین یافته جدید این است که E. coli ممکن است همیشه یک ارگانیسم تک سلولی نباشد. در آزمایش‌هایی که روی دستگاه‌های میکروسیال با تصویربرداری از سلول‌های زنده انجام شد، این تیم دریافت که در مواقعی، باکتری‌های منفرد در گروه‌های چهارتایی جمع می‌شوند تا گل سرخ را تشکیل دهند، ساختار سلولی که معمولاً در موجودات تک سلولی دیده نمی‌شود، اما یک مرحله کلیدی در طول تقسیم سلولی موجودات چند سلولی است. 

آلیسون گفت: «روزت ها در موجودات بالاتر مانند پستانداران بسیار مهم هستند، زیرا آنها فرآیندهای رشدی مانند جنین زایی را آغاز می کنند.

روزت های E. coli به صورت زنجیره ای رشد می کردند و آرایش چهار سلولی خود را در هر "حلقه" تا 10 نسل حفظ می کردند. زنجیره‌های موازی برای تشکیل بیوفیلم‌هایی در سراسر سطح یافت شد که برای محافظت از جامعه کار می‌کنند اما این رفتار قبلا در E.coli دیده نشده بود.

آلیسون گفت: «آنچه ما در اینجا می‌بینیم این است که باکتری‌ها ممکن است آن چیزی نباشند که در گذشته آنها را می‌دانستیم. ظن من این است که آنچه پیدا کردیم بسیار رایج تر از آنچه می دانستیم است.

در کنار تأکید بر این واقعیت که همیشه چیزهای بیشتری برای یادگیری وجود دارد، حتی در گونه‌هایی که به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، این تیم می‌گوید این یافته می‌تواند به کار آینده در زمینه زیست‌شناسی مصنوعی، درمان عفونت‌های باکتریایی و احتمالاً ایجاد بیوفیلم‌های قابل برنامه‌ریزی برای اهداف مختلف کمک کند.

منبع:برنا