چسب زخم الکترونیکی که سریع زخم را خوب می‌کند و جذب بدن می‌شود

به گزارش 9صبح،پژوهشگران به‌تازگی موفق به ساخت یک چسب زخم الکترونیک شده‌اند که نه‌تنها می‌تواند سرعت بهبود زخم را بهبود ببخشد، بلکه امکان پایش بی‌سیم آن را هم فراهم می‌سازد. این محصول که امکان عرضه تجاری با قیمت مناسب را دارد، از انعطاف‌پذیری بالایی برخوردار است و پس از بهبود زخم می‌تواند به شکل خودکار جذب بدن شود.

چسب زخم الکترونیک چه ویژگی‌هایی دارد؟
محققان دانشگاه نورث وسترن در ایالات متحده، ادعا دارند که چسب زخم الکترونیک ساخت آن‌ها از مواد کاملاً قابل جذب تشکیل شده است که می‌توانند به شکل طبیعی پس از اتمام فرایند ترمیم زخم، تجزیه شوند؛ در نتیجه هیچ آسیبی به بافت وارد نخواهد شد.

اگرچه توجه‌های بسیاری به چسب های زخم الکترونیک در سال‌های اخیر معطوف شده است؛ اما فناوری چندان جدیدی محسوب نمی‌شوند. تلاش‌های قبلی در این حوزه به ساخت محصولاتی با قابلیت کشتن باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت منتهی شده بود؛ اما برای اولین‌بار است که با نمونه‌ای قابل جذب مواجه هستیم که می‌تواند با الکتروتراپی، فرایند ترمیم زخم را تا ۳۰ درصد تسریع کند. پژوهشگران این پروژه معتقد هستند که ابداع آن‌ها می‌تواند تاثیر چشمگیری روی بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی و افرادی داشته باشد که زخم‌های آن‌ها به کندی بهبود می‌یابد.

هنگامی که یک زخم روی پوست ایجاد می‌شود، بهترین راهکار این است که در سریع‌ترین زمان ممکن بسته شود تا احتمال عفونت کاهش پیدا کند. زخم‌های باز، بیشتر در معرض عفونت قرار دارند و افراد مبتلا به برخی بیماری‌ها مثل دیابت، نه‌تنها در ترمیم سریع زخم مشکل دارند؛ بلکه بروز و درمان عفونت‌های ناشی از زخم در آن‌ها با مشکلات بیشتری همراه است. چسب زخم الکترونیک مورد بحث، می‌تواند درمانی اقتصادی با امکان استفاده آسان برای چنین افرادی باشد که ترمیم بهینه و آسان‌تر زخم را فراهم می‌سازد و خطر عفونت را کاهش می‌دهد.

چسب زخم الکترونیک اشاره شده که بدون باتری و به شکل بی‌سیم کار می‌کند، می‌تواند به راحتی روی بافت‌های نرم قرار بگیرد و از دو الکترود تشکیل شده است که یکی از آن‌ها روی محل زخم و دیگری روی بافت سالم اطراف می‌نشیند. در انتهای دیگر دستگاه، یک سیم پیچ برای تامین انرژی در نظر گرفته شده است و یک مدار ارتباطی بی‌سیم می‌تواند داده‌ها را در فواصل کوتاه مخابره کند. در طی آزمایش‌های صورت گرفته روی موش‌ها، نشان داده شده است که الکتروتراپی به مدت ۳۰ دقیقه در روز، می‌تواند بهبود زخم‌ها را تا ۳۰ درصد سریع‌تر کند. با پایش بی‌سیم زخم هم امکان اندازه‌گیری مقاومت جریان الکتریکی وجود خواهد داشت و اگر مقدار جریان با گذشت زمان همچنان بالا باقی بماند، می‌تواند زنگ خطری برای عدم ترمیم مناسب زخم باشد.
زخم‌ها هنگام ترمیم محیط مرطوبی را ایجاد می‌کنند که امکان هدایت الکتریکی را فراهم می‌سازند و مقاومت کمتری در مقایسه با پوست سالم دارند. اگر این رطوبت به مرور از بین نرود، چسب زخم الکترونیک می‌تواند متوجه بالا ماندن جریان و عدم ترمیم شود. محققان از ماده مولیبدن برای ساخت این چسب استفاده کرده‌اند که در صورت ایجاد حالت نازک و ورقه‌ای از آن، می‌تواند به مرور زمان دچار فرایند تجزیه زیستی شود. شایان ذکر است که مولیبدن در ساخت نیمه رساناها و قطعات الکترونیک دیگر هم کاربرد دارد و حتی در مواد غذایی هم می‌توان آن را یافت. اعلام شده است که زمان مورد نیاز برای تجزیه الکترودهای ساخته شده از مولیبدن در چسب زخم الکترونیک، حدود ۶ ماه خواهد بود.