خودشیفتگی و عوارض مربوط به آن
افراد خودشیفته مخصوصا در سنین میانسالی که زیبایی و جوانیشان رو به افول است بیشتر مستعد افسردگی هستند زیرا رضایت این افراد از خودشان وابسته به تحسین دیگران است و اگر این تحسین را دریافت نکنند احساس ناکافی بودن می کنند و ناامید می شوند.
به گزارش 9صبح،خودشیفتگی در دسته اختلال های شخصیت به ان دسته از افراد گفته می شود که خود را بسیار منحصر به فرد می بینند و در ذهن خود فردی مشهور و مهم هستند. این افراد به واسطه حس خودپسندی خود تصور میکنند قادر به انجام هر کاری هستند مشکلات و درد و رنج اطرافیان برای آنها اهمیتی ندارد روابطشان بسیار شکننده و هدفشان از برقراری ارتباط با دیگران رسیدن به خواسته خود یعنی دریافت توجه و تحسین است.
افراد خودشیفته عاشق ثروت و شهرت هستند و برای به دست آوردن قدرت، ثروت و شهرت حد و مرزی روبروی خود نمی بینند. در روابط خود سلطه گرند و در دنیای خیالی خود فردی مشهورند که همه باید به آنها احترام بگذارند افراد مبتلا به اختلال خودشیفتگی نسبت به دیگر افراد احساس همدلی نشان نمی دهند در عالم خیال همچنین در رفتارهایشان خود را بسیار بزرگ و مهم می پندارند.
اگر چه این خصیصه برای افراد خودشیفته اذیت کننده است و افراد زیادی تمایل به برقراری ارتباط با افراد خودشیفته ندارند. اما روانشناس یا روانپزشک زمانی برای کمک به فرد وارد می شود که این خصیصه تبدیل به اختلال شده باشد. بسیاری از رفتارهای افراد حتی اگر آزار دهنده نیز باشند تا زمانی که تبدیل به اختلال نشده باشند به عنوان مشکل شناخته نمی شودد هر چند که این رفتارها می توانند هشدار دهنده آغاز اختلالات روانی باشند.
شیوع این اختلال در آقایان بیشتر از بانوان دیده شده است علت بروز این اختلال ممکن است به کودکی افراد برگردد و برای آن دو احتمال وجود دارد:
1-آنها اکثرا والدینی داشته اند که موفقیت هایشان را در کودکی نادیده می گرفته اند یا آنها را کوچک می شمردند.
2-این افراد از کودکی پیام خاص بودن دریافت کرده اند و مرکز توجه بوده اند اغلب تک فرزندان در معرض این اختلال هستند.
همچنین خطر ابتلا به خودشیفتگی در کودکانی که والدین خودشیفته داشته اند نیز بیشتر است و به علت حرکت جامعه جهانی به سمت فردنگری و سلبریتی محور بودن که در آن افراد سعی دارند خود را بسیار ایده ال تر از چیزی که هستند نشان بدهند این اختلال در حال افزایش است.
اگر چه آنها به ظاهر اعتماد به نفس بالایی دارند اما این اعتماد به نفس کاذب است و در واقعیت عزت نفس بسیار پایینی دارند و از شخصیت خود راضی نیستند به بیان دیگر برخلاف آنچه نشان می دهند خود را دوست ندارند.
افراد خودشیفته مخصوصا در سنین میانسالی که زیبایی و جوانیشان رو به افول است بیشتر مستعد افسردگی هستند زیرا رضایت این افراد از خودشان وابسته به تحسین دیگران است و اگر این تحسین را دریافت نکنند احساس ناکافی بودن می کنند و ناامید می شوند مشکلات درون فردی و طرد شدن از سوی دیگران از جمله فشارهای روانی شایعی است که به افراد خودشیفته تحمیل می شود و آنان را به سمت افسردگی سوق می دهد.
نظر شما