زنی که جادوگر زندگی شماست
یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین و در عین حال جذاب‌ترین بخش هر کدام از این تفریحات، غذاخوردن و تدارک غذادیدن است.
به گزارش 9صبح، وجیهه تیموری در ضمیمه آفتاب مهتاب امروز روزنامه اطلاعات نوشت: تابستان رسیده‌است و همه ما به سفر کردن، کمپ کردن، پیک‌نیک رفتن و … فکر می‌کنیم.
یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین و در عین حال جذاب‌ترین بخش هر کدام از این تفریحات، غذاخوردن و تدارک غذادیدن است.
حتی اگر پایمان را از شهرمان هم بیرون نگذاریم، باز دوست داریم گاهی خارج از چهاردیواری خانه غذا بخوریم و برویم روی تراس یا پشت بام یا در حیاط خانه، بساط آشپزی و غذاخوردن را پهن کنیم.
به همین دلیل می‌خواهم امروز درباره «آداب غذایی» و «تنوع سفره‌ها» برایتان بنویسم؛ زیرا هم جاذبه گردشگری و نشان‌دهنده عادت و سلیقه فرهنگی میان ملت‌ها و اقوام گوناگون است، هم نقش مهمی در سلامت و زنده‌ماندن ما دارد، هم یک نوع هنر و مهارت و سواد است که هرچه بیشتر درباره آن بدانیم، می‌توانیم با هر ماده غذایی که در دسترس داریم، آسان‌تر غذا بپزیم و لذیذتر و متنوع‌تر غذا بخوریم.
درست مثل مامان‌ها!
آن‌ها می‌توانند در هر شرایطی، به آشپزخانه بروند و دقایقی بعد، بوی خوش غذا را در خانه پخش کنند و با هرچه در دسترس دارند، یک سفره پرنعمت برای ما آماده کنند.
شما یک کیلو سیب‌زمینی به مادرتان بدهید و منتظر بمانید. اگر آن را سرخ کند، مزه بهترین سیب‌زمینی سرخ‌کرده دنیا را می‌دهد. اگر آن را آب‌پز کند و با کمی کره و نمک و نعناخشک و ترشی و نان توی بشقاب بگذارد، با گران‌ترین بشقاب سبزیجات معروف‌ترین رستوران جهان، رقابت می‌کند!
اگر به کوکوی سیب‌زمینی تبدیل کند، توانایی این را دارد که با کمی گوجه و خیارشور یک بمب غذایی شود و آن‌قدر بخوریم که معده‌مان به مرز انفجار برسد!
اصلا آشپزی‌کردن مامان‌ها یک‌جور جادوگری است، انگار یک فرمول جادویی دارند که مخصوص خودشان است و از مادر مادر مادر مادرشان، سینه به سینه به آن‌ها رسیده و می‌توانند با دستان توانمندشان، هر ماده غذایی ساده و بی‌مزه‌ای را به یک خوردنی خوش‌عطر و خوش‌طعم تبدیل کنند؛ طوری‌که همیشه بگویید:
قرمه‌سبزی مامان من یک مزه دیگر دارد! سبزی‌پلوهای مامان را فقط می‌توان دو جا پیدا کرد: یکی در خانه خودمان و دیگری در رستوران بهشت! ماکارونی، غذا نیست مگر مامان خودم بپزد و …
با این حساب، وقتی آشپزی یک نفر این قدر خاص و به سبک خانوادگی و مادر و مادربزرگش می‌شود، آشپزی در شهرها و کشورهای مختلف هم سبک مخصوص دارد و نشان‌دهنده این است که چه مواد خوراکی در آنجا یافت می‌شود و نسل در نسل، چه چیزهایی خوردند و چطور آن‌ها را پختند.
بیایید با هم یک سفر تخیلی خوشمزه را شروع کنیم. هدف از سفر ما، فقط خوردن و چشیدن غذاهای مختلف است. از صبحانه شروع می‌کنیم. به نظر من که هیجان‌انگیزترین وعده غذایی است.
ما ایرانی‌ها، تا چای و نان و پنیر نخوریم، انگار صبحانه نخوردیم. حالا ممکن است کره و مربا و سرشیر و عسل و خامه و تخم‌مرغ و حلیم و … هم سفارش بدهید، ولی اصل صبحانه ایرانی همان است که گفتم: نان و پنیر و چای شیرین!
حالا که سفر ما تخیلی است و هزینه زیادی ندارد، بیایید از مرزها بگذریم و سر میز صبحانه‌های کشورهای دیگر بنشینیم.
ترکیه: اگر مقصد اول سفرمان ترکیه باشد، یکی از خوشمزه‌ترین و بهترین صبحانه‌های دنیا را می‌خوریم: زیتون، خیار، گوجه، پنیر سفید، نیمرو، عسل و مربا، انواع نان و چای و قهوه ترک.
انگلیس: اگر فرمان را به سمت اروپا بیشتر بچرخانید و تا انگلیس برویم، می‌توانیم صبحانه انگلیسی بخوریم که شهرت جهانی دارد: لوبیا، سوسیس، بیکن، نیمرو، قارچ، سیب‌زمینی و نان تست با یک فنجان چای یا گاهی قهوه.
فرانسه: از آنجایی که فرانسوی‌ها به آشپزی عالی و نان‌ها و کیک‌های خوشمزه‌شان خیلی معروف هستند، بد نیست برویم فرانسه و یک نان شیرینی محبوب آن‌ها را که «کروسان» نام دارد و اصلی‌ترین بخش صبحانه فرانسوی است با یک فنجان قهوه سفارش بدهیم و تجربه صبحانه فرانسوی را در خاطراتمان ثبت کنیم.
معروف‌ترین غذاهای دنیا
ایتالیا: برای وعده ناهار، خوب است برویم سمت ایتالیا. عالی است. باید یک رستوران کمی خلوت پیدا کنیم که بتوانیم ساعت‌ها در آن بنشینیم تا با صبر و حوصله، از همه غذاهایشان سفارش بدهیم و بخوریم؛ چون انتخاب یکی از غذاهای ایتالیایی اصلا آسان نیست و مجبوریم همه را امتحان کنیم. نان و زیتون و گوجه فرنگی جزو ثابت یک بشقاب غذای ایتالیایی هستند. انواع پیتزا، انواع پاستا و سالاد ایتالیایی کاپریس که ترکیب پنیر موزارلای اصل، گوجه فرنگی و روغن زیتون به همراه ریحان تازه و یک تکه نان تازه ایتالیایی است را می‌خوریم و بعدش برای دسر، پاناکوتا سفارش می‌دهیم؛ پاناکوتای اصل ایتالیایی با خامه تازه و انواع مربای قرمز که طعمی بهشتی دارد.
مکزیک: اگر دوست ندارید خیلی در اروپا بمانیم، بگویید. سریع، خودمان را به جنوب قاره آمریکای شمالی می‌رسانیم و می‌رویم مکزیک و اصلا دنیای دیگری از طعم و مزه پیش روی خودمان می‌گشاییم!
آب و هوای مکزیک، مثل ایران خودمان گرم و آفتابی است و دریای آبی هم دارد. می‌توانیم در یک رستوران رو به ساحل ناهار بخوریم. اینجا پایه اصلی هر غذایی که سفارش بدهیم ذرت، لوبیا، گوجه فرنگی و فلفل چیلی است.
یک سوپ لذیذ و هیجان‌انگیز و بسیار تند هم دارند که مواد اصلی آن گوجه فرنگی و گوشت است و برای پیش‌غذا پیشنهاد خوبی است.
برای ناهار هم می‌توانید یک رپ گوشت خوشمزه با آواکادو، گوشت، فلفل چیلی و لوبیا یا یک نوع لازانیای مکزیکی یا پیراشکی پر شده با گوشت مرغ یا گاو یا پنیر را امتحان کنید. اگر در منوی رستوران به اسم گوردیتا برخوردید، بدانید غذایی متشکل از خمیر درست شده با آرد ذرت، پنیر و گوشت است و حسابی چاق و چله است؛ برای همین به آن گوردیتا می‌گویند چون در زبان اسپانیایی یعنی چاق و چله.
آمریکا: حالا که تا اینجا آمدیم، بد نیست سری هم به کشور بزرگ و وسیع و پهناور آمریکا بزنیم؛ چون آمریکا کشور عاشقان غذاست، نه به‌خاطر سابقه و تاریخ آشپزی‌شان، برای این که تمامی غذاهایی که در کشورهای دیگر، پخته و خورده می‌شوند، در آمریکا یکجا پیدا می‌شوند. اما جالب است که اکثر مسافران ترجیح می‌دهند فقط همبرگرهای لذیذ آمریکایی را امتحان کنند. هات داگ هم یک غذای خیابانی خوشمزه و اصیل آمریکایی است که خودشان می‌گویند ساندویچ محبوب سیاستمداران است. سالاد مخصوص این کشور هم سالاد سزار است، ترکیب کاهو با مرغ کبابی، پنیر پارمزان و سس مخصوص.
برای دسر هم چیزکیک آمریکایی یا پای سیب اصل آمریکایی که با سیب قرمز درست می‌شود را نباید فراموش کرد. این دسر، بخشی از فرهنگ غذایی آمریکایی‌هاست.
به نظرم غذاهای آمریکایی اگر چه فست فود هستند و نباید خیلی مصرف کرد، ولی برای یک وعده شام بد نیستند.
***
سفره ایرانی
یک روز با غذاهای فرنگی، دور دنیا چرخیدیم.
شما کدام را بیشتر دوست داشتید؟
اگر یک نفر از خارج ایران بیاید و مهمان شما شود، کدام غذا و دسر را به او پیشنهاد می‌کنید؟
آیا می‌توانید مثل یک راهنمای توانمند به یک مسافر خوش اشتها بگویید: میوه و غذا و سالاد و ادویه و خوراکی معروف شهر شما چیست؟
می‌دانید اگر بخواهید او را به پایتخت غذاهای ایران ببرید، باید راهی کدام شهر بشوید؟
یادتان باشد که «رشت» و «کرمانشاه» به عنوان شهرهای خلاق آشپزی در فهرست جهانی یونسکو ثبت شدند.
پس درباره خوراکی‌های این دو شهر، حسابی مطالعه کنید.
درباره دسر اما سلیقه من این است که: هرچه انتخاب کردید، کنارش از شله زرد و بستنی سنتی زعفرانی به نیکی یاد کنید و بر خوردن آن اصرار و اراده بسیار بورزید که بی‌شک جزو مزه‌های فرازمینی هستند!
نظر شما