سنگین ترین لباس عروس دنیا / باورنکردنی است این لباس پارچه هم ندارد ! +عکس

به گزارش 9صبح ؛ در این میان لباس عروس‌های عجیب و غریب هم کم نیستند. لباس‌هایی که تنها برای همان روی صحنه بودن طراحی و دوخته شده‌اند و یا افراد خاصی هستند که می‌توانند آن را بپوشند. این مطلب درباره یکی از این لباس ها و سازنده قابل تحسینش است.

طراح لباسی که می‌خواهیم درباره‌اش صحبت کنیم؛ خانم گیل بی، طراح آمریکایی است. او سه سال کامل را صرف طراحی و دوخت یکی از دیدنی‌ترین لباس عروس‌های دنیا کرد. لباسی که بدون شک همه را می‌تواند شگفت‌زده کند و مردم را در سراسر جهان به صحبت درباره آن، وا دارد. لباسی که بیش از یک میلیون مهره و بدلیجات دارد و از همه چشمگیرتر، این ویژگی‌اش است که «در دوخت آن پارچه‌ای به کار نرفته است!»

وزن این لباس نزدیک به ۱۸۲کیلو است. طول آن نزدیک به دو متر است، از یازده هزار متر سیم همبرای اتصال هر اجزای آن استفاده شده است.

این لباس عروس به تعداد ۵۰۰.۰۰۰ مهره شیشه‌ای و ۴۰۰.۰۰۰ قطعه کریستال دارد. یقینا پوشیدن این لباس خیالی که جنبه واقعی به خودش گرفته، کار هر کسی نیست اما هر چشمی را خیره و حتی خواندن همین ویژگی‌ها هر ذهنی را شگفت زده می‌کند.

خب اگر این لباس به تن هیچکس قرار نیست بنشیدند، حتی مدل‌های بسیار کمی توان پوشیدن آن را دارند، چه فایده؟ این موضوع آیا گیل را ناراحت می‌کند؟ یا بعد از پایان به به و چه چه‌ها سنگینی و خستگی برای‌اش می‌ماند؟!

به هیچ وجه این طور نیست چرا که او اصلا همین هدف را داشته که لباس عروس که ساخته و پرداخته دست اوست و به یک اثر هنری بیشتر شباهت دارد تا هر چیز دیگری، در یک فیلم ظاهر شود و در نهایتا هم در موزه‌ای قرار گیرد تا مردم آن را ببینند، لذت ببرند و تحسینش کنند.

ساخت این لباس در مجموع، ۸۳۳ روز طول کشیده است و گیل هم دست تنها این کار را به سرانجام نرسانده. او برای تکمیل پروژه بزرگ لباس عروس ۱۸۰ کیلوگرمی از یک گروه زنان به تعداد ۲۳ نفر بهره برده است. گیل درباره زمانی که کار ساخت- چون بیشتر ساختن است تا دوختن- لباس عروس تمام شده و او می‌رود تا به گروهش این خبر را دهد، می‌گوید: «وقتی وارد اتاق شدم و اعلام کردم که لباس آماده است، همه از جای‌شان بلند شدند و کف زدند!»

«گیل بی» درباره طول مدتی که داشته روی این لباس کار می‌کرده، خاطرات شنیدنی و جالبی دارد. او در میانه‌های ساخت این لباس- می‌توانیم حتی بگوییم برج! – مجبور می‌شود به طور موقت تولیدش را متوقف کند، چون طول قطارمانند لباس او در کارگاهش اصلا جا نمی‌شده و گیل هم که بدون برنامه ریزی قبلی خودش را در دریای پر عمق پرتاب کرده بوده است به مشکل بر می خورد که رفع می شود.

گیل نام شاهکار خود را «خیال» گذاشته اشت، که اسم بسیار مناسبی برای ساخته بسیار مسحور کننده او است و بعید نیست که کسی مانند «لیدی گاگا» روزی این لباس را بپوشد و روی صحنه بیاید.

هر چند مدلی هم که این لباس را برای عکاسی به تن پوشیده، به اندازه کافی شجاع و زیبا برای حمل یک لباس ۱۸۰ کیلوگرمی بوده است.

داستانی جالب‌تر از سنگین‌ترین لباس عروس

گیل نه تنها یک شاهکار خلق کرده که خودش هم مثالی از یک شاهکار است، کسی که ترس و بیماری اجازه نداده، از رسیدن به آنچه می‌خواسته دور بیافتد. داستان گیل از این لباس در واقع شروع نمی‌شود، بلکه از زمانی کلید می‌خورد که یکی از دوستانش به او وسایل مهره زنی هدیه می‌دهد و او را عاشق این کار می‌کند.

اشتیاق او به این کار در حدی بود که هر روز ساعت‌ها مهره دوزی می‌کرده است و تنها با خودآموزی، در عرض یک سال، برنده مسابقه مهره‌زنی می‌شود و خط تولید جواهرات خود را راه می‌اندازد.

همه چیز خوب پیش می‌رفته تا اینکه در سال ۱۹۸۹، «گیل بی» مبتلا به یک بیماری پیشرونده چشم می‌شود و بینایی خود را از دست می‌دهد. او در این زمان سخت غمگین و دل شکسته، تمام تمرکز خود را روی جمع آوری مهره‌های خاص معطوف کرد.

او در سال ۱۹۹۶، اولین پیوند قرنیه خود را دریافت می‌کند و یک سال بعد هم دومین پیوند قرنیه خود را می‌گیرد. گیل در این مدت از ۳۵ لنز اصلاحی و ۱۵ جفت عینک- برای دیدهای مختلف- استفاده کرد اما هرگز ناامید نشد و باور داشت که روزی بینایی‌اش را به دست می‌آورد. کاری که از طریق یک پزشک کانادایی و تحت عمل لیزیک اتفاق افتاد.

بینایی گیل به طور معجزه آسایی به ۲۰/۲۰ بازگشت. او این دوران سخت را حاوی یک هدیه برای خودش می‌داند چراکه با جمع کردن مهره‌های گوناکون و فکر کردن به طرح‌هایی که شاید با چشم باز نتوان آن‌ها را حتی به خیال آورد؛ به یکی از معروف‌ترین طراحان لباس تبدیل شد که آنچه امروز می‌سازد، مورد پسند فردی مانند «لیدی گاگا» قرار می‌گیرد.

بیل با اینکه هنوز با بیماری چشم دست و پنجه نرم می‌کند و مشخص نیست که تا کی این بهبودی برای‌اش باقی بماند، قدردان زندگی است و اراده ادامه دادن را دارد. او که به واسطه «پیوند قرنیه» به زندگی بازگشته است به همه می‌گوید: «لطفاً اهداکننده عضو باشید، شاید بینایی را به یک پیکاسوی دیگر بازگرداندید.»