این داروی جدید به طور شگفت‌انگیزی باعث محو شدن سرطان در همه بیماران شد

اما نتایج حاصل از درمان با این دارو شگفت‌آور بود. سرطان در همه این بیماران ناپدید شد.

دکتر لوئیس ای دیاز جونیور از MSK و نویسنده اصلی مقاله‌ای درباره نتایج استفاده از این داروی شرکت داروسازی «گلاکسواسمایت‌کلاین»‌(GSK) در ژورنال پزشکی نیوانگلند این هفته می‌گوید هیچ بررسی دیگری را نمی‌شناسد که در آن یک شیوه درمانی باعث مهار سرطان در همه بیماران شرکت‌کننده در آن شده باشد.

بیماران شرکت‌کننده در این بررسی دچار نوعی از سرطان راست‌روده بودند که معمولا به شیوه‌های معمول شیمی‌درمانی و پرتودرمانی مقاومت نشان می‌دهد. این نوع سرطان مقاوم راست‌روده ناشی از یک مشکل ژنتیکی به نام «نقصان ترمیم ناجوری‌ها» (mismatch repair-deficiency) است. این نوع سرطان هنگامی ایجاد می‌شود که سازوکارهای ترمیم خطاهای DNA یا ماده ژنتیکی سلول دچار اشکال می‌شود.

حدود ۱۰ درصد بیماران مبتلا به سرطان راست‌روده از این نوع هستند و این گروه بیماران معمولا به شیمی‌درمانی و پرتودرمانی پاسخ نمی‌دهند و با احتمال بیشتری نیاز به عمل جراحی به نام «پروکتکتومی» پیدا می‌کنند که در آن همه یا بخش‌هایی از راست‌روده (بخش‌ انتهایی روده بزرگ که به مقعد ختم می‌شود) برداشته می‌شود و این جراحی ممکن است به آسیب رشته‌های عصبی، بی‌اختیاری ادراری و مدفوعی و اختلال کارکرد جنسی بینجامد.

پژوهشگران در MSK با این امید این داروی جدید را در این بیمارن آزمایش کردند تا بالقوه از این عوارض بالقوه جراحی در آنها جلوگیری شود.

آنها گمان می‌کردند که داروی «دوستارلیماب» با توجه به کارآزمایی‌های قبلی داروی دیگر از همین رده دارویی، به نام «پرمبرولیزوماب» باعث کوچک شدن تومورهای بیماران شود. هر دوی این داروها جزء گروهی از داروها به نام «مهارکننده‌های وارسی ایمنی» (checkpoint inhibitors) هستند که کارکرد سلول‌های ایمنی در شناسایی و حمله به سلول‌های سرطانی را تشدید می‌کنند.

داروی پمبرولیزوماب توانسته بود به عنوان درمان خط اول در افراد دچار سرطان انتشاریافته از نوع دارای «نقصان ترمیم ناجوری» تا حدی سودمند باشد. این دارو به این بیماران در مهار رشد، کوچک شدن یا حذف تومورهایشان کرده و بنابراین طول عمرشان را افزوده بود.

​پژوهشگران در بررسی داروی مشابه «دوستارلیمباب» بر روی بیمارانی که سرطان آنها هنوز انتشار نیافته بود و در راست‌روده محدود مانده بود، امیدوار بودند که به نتیجه مشابهی برسند.

این بیماران برای شش ماه هر سه هفته ۵۰۰ میلی‌گرم داری دوستارلیماب دریافت کردند. انتظار اولیه این بود که این بیماران پس از دریافت این دارو هنوز نیاز به ترکیب معمول شیمی‌درماین و پرتودرمانی و حتی احتمالا جراحی داشته باشند. اما در عوض، سرطان این ۱۲ بیمار فقط با داروی دوستارلیماب محو شد. تومورهای آنها دیگر در معاینه جسمی، آندوسکوپی و اسکن‌های  PETٍ  و ام‌آرآی قابل‌شناسایی نبود. حدود یک سال بعد این افراد نیازی به درمان بیشتری پیدا نکردند و سرطان در هیچکدامشان عود نکرد.

پژوهشگران MSK در بیانیه‌اشان در این هفته گفتند حتی اکنون، بیش از دو سال بعد، هیچ کدام از بیماران نیاز به ترکیب شیمی‌درمانی و پرتودرمانی پیدا نکرده‌اند و هیچ موردی از پیشرفت یا عود بیماری در معاینات پیگیری مشاهده نشده است.

کارشناسان می‌گویند گرچه نتایج این کارآزمایی باعث خوش‌بینی بسیاری می‌شود، اما هنوز بدون پژوهش بیشتر نمی‌توان درمان‌های استاندارد فعلی برای این نوع خاص از سرطان راست‌روده با این داروی تجربی جایگزین کرد.

با این حال این نتایج امیدوارکننده این دارو که بر اساس شیوه جدید ایمنی‌درمانی عمل می‌کند، راه برای انجام کارآزمایی‌های جدید می‌گشاید و این نوید را ایجاد می‌کند که در آینده ایمنی‌درمانی بتواند به صورت یک درمان علاج‌کننده برای گروهی از بیمارن مبتلا به سرطان راست‌روده درآید.