توصیه‌های کلیدی برای حفظ آرامش و امنیت در شرایط جنگی
در این مطلب به نکات ضروری در مورد اقدامات هنگام شروع جنگ، محل‌های امن‌تر، پناهگاه‌های جایگزین، و لوازم ضروری برای بقا می‌پردازیم.
به گزارش 9 صبح، جنگ از تلخ‌ترین فجایع انسانی است. زمانی که یک منطقه وارد درگیری نظامی می‌شود، جان، سلامت، و روان مردم به خطر می‌افتد. در چنین شرایطی، آگاهی، آمادگی و تصمیم‌گیری درست می‌تواند جان شما و عزیزانتان را نجات دهد. سازمان جهانی بهداشت (WHO) و دیگر نهاد‌های امدادی مانند صلیب سرخ، توصیه‌هایی دارند که می‌تواند به مردم کمک کند تا در شرایط جنگی بهتر از خود محافظت کنند. در این مطلب به نکات ضروری در مورد اقدامات هنگام شروع جنگ، محل‌های امن‌تر، پناهگاه‌های جایگزین، و لوازم ضروری برای بقا می‌پردازیم.
۱. آرامش روانی؛ نخستین قدم در بحران
سازمان جهانی بهداشت WHO تأکید دارد که در بحران‌ها، مدیریت استرس حیاتی است. پس سعی کنید به شایعات و اخبار تاییدنشده توجه نکنید؛ اطلاعات را فقط از منابع معتبر دنبال کنید. تکنیک‌های تنفس عمیق و آرام‌سازی (relaxation) را تمرین کنید؛ در صورت دسترسی، با خانواده یا گروه کوچکی از دوستان تماس داشته باشید؛ حمایت اجتماعی بسیار مهم است. در صورت امکان، برای کودکان فضایی امن و آرام ایجاد کنید. رفتار شما در این مواقع الگوی آنهاست.
۲. محل‌های امن‌تر کجاست؟
اگر در منطقه جنگ‌زده هستید و بمباران یا حمله هوایی آغاز شده است، امن‌ترین مکان‌ها به ترتیب اولویت به شرح زیرند:
الف. پناهگاه‌های رسمی و زیرزمینی
اگر شهر شما پناهگاه عمومی دارد (مثل مترو‌ها یا سازه‌های بتنی زیرزمینی)، فوراً به آنها مراجعه کنید. پناهگاه‌ها معمولاً در برابر انفجار مقاوم‌سازی شده‌اند و نهاد‌های امدادی آنها را می‌شناسند.
ب. زیرزمین خانه یا ساختمان‌های مستحکم
در صورتی که به پناهگاه عمومی دسترسی ندارید، بهترین گزینه زیرزمین است، به‌ویژه اگر دیوار‌های بتنی داشته باشد.
ج. دور از پنجره‌ها، در وسط ساختمان
اگر زیرزمین ندارید، به طبقات پایین بروید (مثلاً طبقه همکف) و در مرکز ساختمان پناه بگیرید. اتاق‌های بدون پنجره مثل سرویس بهداشتی، حمام یا انباری امن‌ترند.
د. در مناطق روستایی یا بیرون از شهر
اگر شرایط امنیتی اجازه می‌دهد و درگیری شدید نیست، روستا‌ها یا مناطق کوهستانی با تراکم جمعیتی کمتر، در مقایسه با مراکز شهری هدف کمتری برای حمله هستند. اما توجه داشته باشید که نبود امکانات درمانی یا ارتباطی در این مناطق ممکن است خطرات خاص خود را داشته باشد.
۳. اگر پناهگاهی در شهر نیست، کجا برویم؟
در نبود پناهگاه عمومی، سعی کنید، از مراکز پرجمعیت دور شوید (پادگان‌ها، ایستگاه‌های راه‌آهن، فرودگاه‌ها و ساختمان‌های دولتی معمولاً هدف حمله هستند). به مناطق روستایی امن‌تر پناه ببرید، مشروط به اینکه مسیر حرکت ایمن باشد و درگیری در حال گسترش نباشد.
در دل طبیعت، غار‌ها یا مناطق جنگلی و کوهستانی در صورتی که شناخت کامل دارید و هوا و شرایط زیستی اجازه می‌دهد، می‌تواند پناهگاه موقت باشد. اما این گزینه باید آخرین راه‌حل باشد و با احتیاط کامل انجام شود.
۴. لوازم ضروری برای زنده‌ماندن
سازمان جهانی بهداشت و نهاد‌های امدادی توصیه می‌کنند همیشه یک کیف اضطراری آماده داشته باشید که در لحظه ترک خانه آن را همراه ببرید. این کیف باید سبک ولی کامل باشد و شامل موارد زیر باشد:
لوازم بهداشتی و سلامت
ماسک ساده یا فیلتر‌دار (در صورت آلودگی هوای ناشی از انفجار)
مواد ضدعفونی‌کننده (الکل، ژل ضدعفونی)
دستمال کاغذی و دستمال مرطوب
دارو‌های ضروری (بخصوص اگر بیماری خاص دارید مثل آسم، دیابت، فشار خون بالا)
جعبه کمک‌های اولیه شامل باند، گاز، پماد سوختگی، قرص مسکن، و قرص ضداسهال
لوازم خوراکی و آب
آب آشامیدنی برای حداقل ۳ روز (هر نفر حداقل ۳ لیتر در روز)
غذا‌های کنسروی، خشک و فشرده‌شده (نظیر بیسکویت انرژی‌زا، خرما، آجیل)
کنسرو بازکن دستی و لیوان یا قاشق پلاستیکی
مدارک و لوازم ضروری
کپی کارت ملی، شناسنامه، دفترچه بیمه و نسخه دارو
پول نقد (ترجیحاً خرد و اسکناس‌های کم‌ارزش)
تلفن همراه و پاوربانک شارژ شده
چراغ قوه و باتری اضافه
سوت (برای درخواست کمک در صورت مدفون شدن)
یک رادیوی دستی یا باطری‌خور برای دریافت اخبار
لباس و تجهیزات
یک دست لباس گرم و ضدآب
پتو یا پتوی نجات (سبک و آلومینیومی)
کفش راحت و مقاوم
کیسه خواب (در صورت امکان)
۵. اقدامات لازم پیش از حمله
نقشه خروج از خانه را طراحی کنید؛ مسیر فرار به سمت پناهگاه یا مناطق امن‌تر را روی نقشه علامت بزنید.
با اعضای خانواده هماهنگ باشید؛ محل قرار اضطراری تعیین کنید در صورت قطع ارتباط.
مخزن آب یا بطری‌های یدکی پر کنید؛ در صورت قطع شدن آب شهری، ذخیره داشته باشید.
در خانه، شیشه‌ها را با نوارچسب ضربدری بپوشانید تا در صورت انفجار از پرتاب شیشه‌ها جلوگیری شود.
اجسام سنگین یا قفسه‌ها را ثابت کنید تا در اثر لرزش یا انفجار سقوط نکنند.
۶. در صورت آسیب جسمی یا روانی چه باید کرد؟
در صورت آسیب دیدن:
زخم‌های کوچک را با آب تمیز شست‌وشو دهید و با گاز استریل ببندید.
اگر خونریزی شدید است، از پارچه یا باند فشار مستقیم وارد کنید و عضو را بالا نگه دارید.
در صورت اضطراب شدید، به آرامی نفس عمیق بکشید و از اطرافیان بخواهید همراهتان باشند.
کمک گرفتن از امدادگران یا پرستاران داوطلب اهمیت دارد. اگر کودکی همراه دارید، با او صحبت کنید، نترسانید، و به او اطمینان بدهید.
۷. پس از پایان حمله چه کنیم؟
تا زمان اطمینان کامل از ایمنی محل، از پناهگاه خارج نشوید.
مراقب مواد منفجر نشده یا سازه‌های تخریب‌شده باشید.
از منابع خبری معتبر (مثل رادیو یا اطلاعیه رسمی) وضعیت منطقه را دنبال کنید.
در صورت نیاز، به مراکز هلال احمر یا نهاد‌های امدادی برای دریافت کمک یا اسکان مراجعه کنید.
در پایان
هیچ‌کس دوست ندارد خود را در شرایط جنگی ببیند. اما آگاهی از باید‌ها و نبایدها، آماده‌سازی حداقلی، و حفظ آرامش می‌تواند تفاوت بین زندگی و مرگ را رقم بزند. این نکات را با خانواده خود مرور و تمرین کنید. هر دقیقه‌ای که امروز صرف آمادگی می‌کنید، ممکن است فردا نجات‌بخش باشد.
نظر شما