مجازات سنگین برای تصاحب خانه دکتر مصدق

به گزارش 9 صبح؛ رسیدگی به این پرونده جنجالی از ۱۰ سال قبل با شکایت یک تاجر سرشناس آغاز شد. این مرد در شکایت خود گفت: به دلیل علاقه‌ای که به دکتر مصدق داشتم، خانه حدود دو هزار متری او در محله نیاوران را با وسایل قدیمی آن از ورثه‌اش خریدم. بنا به شغلم گاهی خارج از کشور هستم و به همین خاطر سرایداری استخدام کردم تا مراقب خانه و وسایل باشد. چند روز قبل وقتی به خانه آمدم، متوجه غیبت سرایدار و سرقت وسایل قدیمی خانه شدم.

پس از این شکایت، تحقیقات پلیسی آغاز شد تا این‌که سرایدار خانه شناسایی و به پلیس آگاهی منتقل شد. او به ماموران گفت: یک روز چند نفر به خانه آمده و با نشان دادن سندی ادعا کردند خانه را خریده‌اند. آن‌ها سپس دست و پای مرا بسته و به خانه دیگری برده و آنجا زندانی کردند. وقتی رهایم کردند، سعی کردم با صاحبخانه صحبت کنم و ماجرا را به او خبر دهم اما پیدایش نکردم.

در ادامه خریدار خانه شناسایی شد که با نشان دادن صلح‌نامه‌ای ادعا کرد خانه را از خواهر شاکی خریده است. با بررسی صلح‌نامه مشخص شد، صلح نامه جعلی است. ماموران همچنین متوجه شدند سه نفر دیگر از جمله یک وکیل در این پرونده نقش داشته‌اند و آن‌ها با توجه به خالی‌بودن خانه از فرصت استفاده کرده و با اسناد جعلی خانه دکتر مصدق را به نام خود کرده‌اند.

همزمان با این شکایت، در پرونده دیگری دو پسر جوان با طرح شکایت جدیدی علیه متهم اصلی ادعا کردند، اموال پدرشان بعد از مرگ تصاحب شده است. آن‌ها گفتند: ما در خارج از کشور زندگی می‌کنیم اما چند روز قبل متوجه شدیم ملک چند هزار متری پدرمان در مازندران و خانه گرانقیمتش در لواسان بعد از مرگ او تصاحب شده است. مرد دیگری هم با طرح شکایت علیه متهم عنوان کرد: دسته چک من جعل و با آن در بازار خرید‌های میلیاردی شده است.

با تکمیل تحقیقات در این پرونده و دستگیری سه متهم دیگر، برای آن‌ها کیفرخواست صادر شد و پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد. متهمان چندین جلسه محاکمه شده، اما منکر اتهام‌شان بودند.

شاکی در جلسه رسیدگی به این پرونده در دادگاه کیفری با طرح دوباره شکایتش گفت: این ملک را ۵۰ سال قبل از وارثان دکتر مصدق خریدم. من متهمان را نمی‌شناسم و هیچ مراوده مالی هم با آن‌ها نداشته‌ام. خواستار مجازات آن‌ها هستم.

سپس متهم ردیف اول در جایگاه قرار گرفت و ادعای جدیدی را مطرح کرد و گفت: پس‌انداز خود را به شاکی داده بودم تا با آن تجارت کند اما وقتی پولم را خواستم، خانه مصدق را به من صلح کرد. من این خانه را در برابر طلبم گرفتم و اتهاماتم را قبول ندارم. سپس متهم دیگر در جایگاه ایستاد و گفت: از ماجرای جعلی بودن صلح نامه اطلاعی نداشتم و فریب متهم ردیف اول را خوردم.

متهمان همچنین ادعا کردند رضایت سرایدار را جلب کرده‌اند و او شکایتی درباره آدم‌ربایی ندارد.

پس از دفاعیات متهمان قضات وارد شور شده و متهم ردیف اول را به اتهام جعل، سرقت وسایل خانه و تصرف عدوانی خانه به ۱۳ سال زندان و جزای نقدی به میزان ۳۸ میلیارد تومان و بازگرداندن خانه به شاکی محکوم کردند. دیگر متهمان نیز به دلیل همدستی با متهم اصلی حکم محکومیت گرفتند.

این رای در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تائید شد تا پایانی بر این پرونده ۱۰ ساله باشد.

منبع: روزنامه جام جم