آیا واکسن استنشاقی کرونا ممکن است راه حل پایان پاندمی باشد؟
اگر می‌شد بینی افراد را واکسینه کرد، به احتمال زیاد می‌شد پاندمی کرونا را به سرعت پایان داد.
به گزارش برنا؛ واکسن‌های تزریقی فعلی کرونا نمی‌توانند مانع عفونت در بینی شوند. اگر این واکسن‌ها می‌توانستند چنین کاری انجام دهند، امکان جلوگیری از سرایت ویروس را که هنگام حرف زدن، خندیدن، نفس کشیدن، آواز خواندن و عطسن کردن رخ می‌دهد، به وجود می‌آمد.
اگر واکسن‌های استنشاقی کرونا که نیازی به تزریق ندارد و درون بینی پاشیده می‌شوند، در دسترس قرار گیرند، با ایجاد نوع خاصی از ایمنی در برابر کروناویروس می‌تواند مانع انتشار ویروس بوسیله افراد در محیط شوند و به این ترتیب پاندمی کرونا زودتر پایان می‌یابد.
یک دلیل عمده ایجاد عفونت‌های کرونا در افراد با وجود واکسیناسیون (عفونت‌های رخنه‌ای) این است که واکسن‌های تزریق کرونا طوری طراحی شده‌اند که باعث ایجاد «ایمنی عمومی» در برابر ویروس شوند و اندام‌های داخلی مانند ریه‌ها و قلب را از عفونت شدید محافظت کنند. اما این واکسن‌های تزریقی نمی‌توانند همین ایمنی را در بینی ایجاد کنند.
گرچه در ابتدای تزریق واکسن‌های کرونا که میزان آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده در بالاترین حد خود است، ممکن است مقداری از این آنتی‌بادی‌ها به پوشش‌های مخاطی بینی و دهان و راه‌های هوایی فوقانی هم سرریز کند، اما در نهایت ایمنی پایدار مخاطی در برابر کروناویروس ایجاد نمی‌شود.
واکسن «رازی کوو پارس» که یک واکسن بر پایه پروتئین نوترکیب است و موسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی ایران آن را ساخته است، علاوه بر دو دوز تزریقی یک دوز استنشاقی هم دارد.
کارآزمایی بالینی مرحله اول و دوم واکسن رازی کوو پارس در ایران انجام شده است و کارآزمایی بالینی مرحله سوم آن از ۱۴ شهریور آغاز شده است. واکسن رازی کوو پارس در کارآزمایی بالینی مرحله سوم با واکسن چینی سینوفارم مقایسه می‌شود.
نظر شما