اسرائیل اسپانسر مالی جدید ایران اینترنشنال شد!

به گزارش 9 صبح: پنجشنبه شب، در مصاحبه اینترنشنال با نتانیاهو، گرچه در ظاهر مصاحبه با یک چهره سیاسی منتقد جمهوری اسلامی بود، اما این بار این موضوع تفاوت‌هایی با نمونه‌های مشابه داشت و به همین دلیل سیل انتقادات علیه این شبکه مطرح شد.

مصاحبه کردن با فردی که متهم به جنایت جنگی است، به خودی خود کار اشتباهی نیست. بسیاری از خبرنگاران دنیا، به خاطر مصاحبه و به چالش کشیدن چهره‌های مختلف مشهور شده‌اند؛ از جمله اورایانا فالاچی که تمام کشورهای دنیا را می‌گشت تا با دیکتاتورهای جهان مصاحبه کند و آنها را به چالش بکشد، اما ایران اینترنشنال به شکل عجیبی این ایده را خراب کرد.

نام برنامه «دشمن مشترک» بود؛ یعنی پیش از اینکه تصاویر مصاحبه منتشر شود، ایران اینترنشنال به دو سوال جواب داده بود. اینکه ابدا در این مصاحبه مستقل نیست و مهمتر اینکه با یک طرف مصاحبه یعنی بنیامین نتانیهو در یک جبهه است و با او علیه یک دشمن مشترک گفتگو کرده است، به همین دلیل برنامه بدون هیچ چالشی پیش رفت؛ هرچه نتانیاهو می‌گفت، مجری برنامه لبخند می‌زد و قانع می‌شد. شبیه آنچه چند هفته پیش همین مجری مقابل رضا پهلوی فرزند شاه سابق ایران انجام داده بود.

شیفتگی یک سلطنت‌طلب به یک شاهزاده شاید برای یک هوادار (و نه یک خبرنگار) قابل قبول باشد، اما برنامه پنجشنبه شب، شیفتگی مقابل یک جنایتکار که حتی از طرف راستگرایان افراطی کشورش نیز متهم به افراط‌گرایی شده است؛ بسیار عجیب بود! این شیفتگی تا جایی پیش رفت که پوریا زراعتی از نتانیاهو خواست خاطرات خود را از سفری که هرگز به ایران نداشته تعریف کند، از غذا‌های مورد علاقه‌اش بگوید و درباره نظام سابق سیاسی ایران صحبت کند؛ سوالاتی بی‌ربط و پاسخ‌هایی که ابدا اهمیت سیاسی نداشتند و بیشتر ناشی از شیفتگی مصاحبه‌کننده و رسانه بود.

همچنین هربار نتانیاهو علیه ایران سخن می‌گفت، در زیرنویس شبکه ایران اینترنشنال، با پرانتز تاکید می‌شد که منظور «رژیم ایران» است؛ در حالی که مصاحبه‌شونده اصراری نداشت تفکیکی میان ایران و حکومت ایران قائل شود، مترجمان شبکه ایران‌اینترنشنال سعی در بزک او داشتند.

پوریا زراعتی مجری مصاحبه ایران‌اینترنشنال با نتانیاهو، پیش از این مجری شبکه «من‌وتو» بود. او اولین بار یکی از مهمانان برنامه «بفرمایید شام» من و تو بود و ظاهرا مورد توجه مسیح علینژاد قرار گرفت و از طریق او به کار در این شبکه مشغول شد و زمانی که ایران اینترنشنال افتتاح شد، زراعتی نیز به این شبکه جدید پیوست.

او در برنامه اتاق خبر من و تو، همان رویه‌ای را برای مشهور شدن در پیش گرفته بود که پیش از این مسیح علی‌نژاد در پیش گرفته بود. آن‌ها با شخصیت‌های مختلفی در ایران تماس می‌گرفتند و بدون اینکه خود و رسانه خود را معرفی کنند، با آن‌ها به عنوان خبرنگار مصاحبه می‌کردند.

در مقام رسانه می‌توان این انتقاد را به مصاحبه داشت که ایران اینترنشنال این قدرت را داشته که توانسته گفت‌وگو با بنیامین نتانیاهو را هماهنگ کند، اما انجام مصاحبه را به غیرحرفه‌ای‌ترین نیروی خود سپرده است؛ در حالی که می‌توانست از چهره‌هایی که دست‌کم سابقه رسانه‌ای دارند، استفاده کند؛ از جمله فرداد فرحزاد که سابقه بیشتری داشت و شناخت او نسبت به سیاست بیشتر از زراعتی بود که ظاهرا حتی ابتدایی‌ترین مسائل سیاسی را نمی‌داند و بیش از هر چیز در جایگاه یک «سمپات» مصاحبه می‌کند، نه یک خبرنگار چالشگر!

جملاتی که مصاحبه‌کننده به کار می‌برد، هم نشان از ناآگاهی و عدم تسلط او به موضوع بود و حتی در ابتدای مصاحبه این جمله عجیب برای معرفی نتانیاهو مطرح شد که «مهمان من شخصی است که شاید تاثیرگذارترین فرد باشد درباره آینده جمهوری اسلامی. بنیامین نتانیاهو»!!

 نگاه از بالا به پایین نتانیاهو نسبت به مصاحبه‌کننده مشخص بود؛ جواب‌هایی که نتانیاهو می‌داد چنین حسی را القا می‌کرد و به این ترتیب آنچه بر جای ماند، نه یک مصاحبه چالشی، بلکه گفت‌وگوی یک شخص شیفته با نخست وزیر اسرائیل بود که اتفاقا جایگاه او در ذهن ایرانیان را بیش از پیش تخریب کرد. این در حالی بود که در سال‌های گذشته اسرائیل تلاش کرده در ذهن ایرانیان تصویری بسازد که خود را حامی صلح نشان داد. راه‌اندازی تلگراو و توییتر «اسرائیل به فارسی» یکی از همین راهکارها بوده است.

مصاحبه با نتانیاهو همزمان با مذاکرات ایران و عربستان

برنامه حضور نتانیاهو در شبکه ایران اینترنشنال درست شبی پخش شد که روز بعد از آن، خبر توافق جدید و از سرگیری روابط ایران و عربستان منتشر شد. ارتباط این خبر با خبر اولیه اینجاست که از عربستان به عنوان مالک و حامی مالی شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال نام برده می‌شد. به این ترتیب این احتمال وجود دارد که با ازسرگیری روابط ایران و عربستان، ایران اینترنشنال مهمترین حامی مالی خود را از دست بدهد؛ به خصوص اینکه هفته گذشته فعالیت‌های دفتر لندن این تلویزیون فارسی‌زبان متوقف شده بود و حالا این شائبه وجود دارد که آن‌ها برای تداوم حیات سیاسی خود به سراغ اسرائیل رفته‌اند.