یک واقعیت خجالت‌آور در سینما

9 صبح/ داوود بی دل کارگردان فیلم سینمایی «نمور» از آثار راه‌یافته به بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر، درباره این فیلم توضیح داد: اواسط پاییز امسال بود که مشغول ساخت این فیلم شدیم. فیلمنامه کار را پیش‌تر خوانده بودم و آن را دوست داشتم. تهیه‌کننده کار هم به آن علاقمند بود و وارد مذاکره با نویسنده شدیم تا در دو سه مرحله فیلمنامه بازنویسی شود. بعد از بازنویسی نهایی تولید را شروع کردیم. برای دریافت پروانه ساخت هم دردسر زیادی نداشتیم و بلافاصله و بعد از یک پیش‌تولید جمع‌وجور کار را کلید زدیم.

وی در توضیح محتوا و داستان فیلم «نمور» هم گفت: کار ما یک اثر اجتماعی و خانوادگی است. مهمترین مسئله‌ای که میان ما انسان‌ها وجود دارد، مسئله «روابط» است. هر کس رابطه‌اش با دوست، همسایه و خواهر و برادرش تعریف‌شده است. با توجه به شرایط و فرهنگی که ما داریم، تلاش کردیم در قالب یک قصه، نگاهی به این روابط داشته باشیم.

بی دل که بعد از حضور فیلم «روزگار عشق و خیانت» در سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر، حالا با دومین فیلم خود به جشنواره چهلم رسیده است، تأکید کرد: فیلم اول من جزو آخرین فیلم‌هایی بود که با نگاتیو ضبط می‌شد و بعد از آن همه فیلم‌ها به سمت تولید دیجیتال رفت. سینمای امروز با سینمای آن زمان قابل قیاس نیست. ساخت یک فیلم با نگاتیو نیاز به یک پروسه بلندمدت تولید داشت و کارهای جمع‌وجور امروز که به‌صورت دیجیتال تولید می‌شود، اصلاً قابل قیاس با آن شرایط نیستند.

کارگردان «نمور» درباره انتظار خود از جشنواره فیلم فجر هم گفت: تمام جشنواره‌های سینمایی در دنیا براساس یک مانیفست طراحی و برگزار می‌شوند. جشنواره فیلم فجر هم نگاه و رویکرد مشخصی دارد و سعی می‌کند ویترینی از فیلم‌هایی باشد که علاوه‌بر ساختار درست، نگاهی به مشکلات اجتماعی داشته باشند. نگاه این است که حتی اگر مشکلی در یک فیلم پرداخته می‌شود، راهکاری هم در آن ارائه شده باشد. در این شرایط اگر ما به‌عنوان فیلمساز می‌خواهیم به جشنواره «فجر» نزدیک شویم، باید براساس مانیفست این رویداد حرکت کنیم. باید آثاری را بسازیم که در راستای بهبود کیفی زندگی مردم باشد و سطح فرهنگ و روابط آدم‌ها را ارتقا دهد. انتظاری هم که از جشنواره فجر داریم این است که عدالت در آن رعایت و هر سال بهتر از سال قبل برگزار شود.

این کارگردان سینما درباره افزایش هزینه‌های فیلمسازی و تراکم فیلم‌های تولیدی سال‌های اخیر در صف اکران هم بیان کرد: مشکل اصلی سینمای ما در بخش «عرضه» است. البته که «تقاضا» هم در حوزه فرهنگ و مشخصاً سینما، ضعیف است. اگر بتوانیم به‌گونه‌ای فرهنگسازی کنیم که مخاطب رغبت بیشتری به سینما داشته باشد، خیلی از مسائل برطرف می‌شود. از یک سو تقاضا بالاتر می‌رود و به‌واسطه آن روش عرضه محصولات هم بهبود پیدا می‌کند. خجالت‌آور است که ما با ۸۵ میلیون جمعیت، این تعداد سالن سینما در کشور داریم! مردم ما هم خیلی عادت به دیدن فیلم در سینما ندارند و این مسئله در ۲ سال اخیر تشدید هم شده است. مردم آرام‌آرام دارند از سینما دور می‌شوند و از طرف سینما هم انگیزه‌ای برای بازگشت آن‌ها ایجاد نمی‌شود.

بی دل ادامه داد: از کیفیت فیلم‌ها گرفته تا مسئله تبلیغات در این زمینه موثر است. از یک طرف باید کیفیت فیلم‌های سینمایی را بالا ببریم و از طرف دیگر باید با افزایش تقاضا، تعداد مخاطبان آثار را بالا ببریم تا بتوانیم سینما را زنده نگه داریم.

کارگردان «نمور» در پایان درباره تأمین بودجه تولید این فیلم تأکید کرد: این فیلم را به‌طور کامل با بودجه مستقل تولید کردیم. ما هم مانند دیگر مشکلات مالی داشتیم و اینگونه نبود که دست‌مان باز باشد اما به هر حال توانستیم این پروژه را به سرانجام برسانیم.