نخستین حضور مرتضی عقیلی پس از ۴۵ سال بر صحنه‌ی تئاتر

9 صبح/ یادداشتی از اشکان عقیلی درباره‌ی نخستین حضور مرتضی عقیلی پس از ۴۵ سال بر صحنه‌ی تیٔاتر ایران:

این لحظه‌ای هست که به یکی از بزرگترین آرزوهام‌ رسیدم در این سه سال گذشته به من و عمو مرتضی و خانواده‌ام تلخ گذشت … روزهایی که به چشم خودم دیدم عمو مرتضی در مدت کوتاهی چقدر تنها شد فرزند و تنها برادر و بهترین رفیقِ شو در مدت کوتاهی از دست داد و حالِ بسیار بدی داشت… این موضوع بزرگترین دلیل بود برای تلاش های مضاعف من که عمو مرتضی بتونه دوباره به سینما و تأتر برگرده… بر همه شمایی که صفحه من رو دنبال میکنید پوشیده نیست که در این سه سال گذشته با قلم و کلام و پست هایی که گذاشتم،همیشه بر این تلاش بودم که عمو مرتضی و بقیه هنرمندان قدیمی بتونن دوباره به عشق و حرفه خودشون برگردن!!!

اما نقطه عطف این ماجرا شبی بود که تلفنی با استاد پرویز پرستویی صحبت کردم و… عمو پرویز نمیدونم چجوری از شما تشکر کنم شما برای من و خانواده ام مردی و مردانگی را تفسیر کردین!!! به راستی که مردی و مردانگی برازنده شما است دست شما رو میبوسم!!! زبان قاصر و کلام ناتوان از این همه عشق و بزرگی و معرفت و ایستادگی و شجاعت شما هست!!!

فقط خدا میدونه که شما چه کردین… اگر از بزرگی و مردانگی شما بنویسم حتما چندین کتاب میشه… سایتون مستدام استاد پرویز پرستویی عزیزم این روزها از زیباترین روزهای زندگی من هست و به یکی از آرزوهام رسیدم… . .