توصیف مدیریت کنونی استقلال: عجب درایتی، عجب سیاستی، عجب کیاستی!

به گزارش 9 صبح، موارد زیر را درباره مدیریت باشگاه استقلال بخوانید.

 یک: زبان فارسی، زبان زاینده‌ای است. زبانی که در طول تاریخ حیاتش، همواره خودش را بروزرسانی کرده و از واژگانی شگرف برای توصیف اتفاقات رخ داده، سود برده است. اما همین زبان هم برای بیان آنچه در اولین روز تمرین استقلال رقم خورد، عاجز است. «زشت» احتمالا زیباترین کلمه برای توصیف رفتار 5شنبه هفته گذشته است. حتی واژگانی مانند کریه هم، آن اتفاق را به صورت قشنگی تجزیه و تحلیل می کنند. شرم‌آور، قبیح و هزاران هزار لغت دیگر برای کتک زدن هوادار، کم می‌آورد.

دو: چه کس یا کسانی، مجوز ورود آن عده خاص را به تمرین استقلال صادر کردند؟ این سوال، از اساس و پایه غلط است. چون باید پرسید چه کس یا کسانی آن عده را به تمرین استقلال دعوت کردند؟ پر واضح است که حجت کریمی و هیات همراه جان نثار به خوبی می‌دانستند حضور هوادار یعنی انتقاد از آنها. دو سوال مطرح می شود اینکه آیا آن افراد دعوت شدند تا جلوی شعارها را بگیرند؟ اگر پاسخ مثبت است، دعوت‌کننده‌ها نمی‌دانستند زبان آن عده، فقط فحاشی و لگدپراکنی و مشت زدن است؟ اگر پاسخ به این سوال هم مثبت است، پس باید به حال استقلال گریست!

سه: بیانیه باشگاه استقلال را چه کسی نوشت؟ بیانیه‌ای که بیشتر شبیه بهانه‌های کودکان دبستانی است. و البته چقدر شبیه بیانیه حراست وزارت ورزش بود. وزارتخانه‌ای که همین حالا هم اگر عذر کریمی و بقیه را بخواهد، دیر اقدام کرده است. واقعیت این است که در وزارت ورزش، کتک زدن هوادار و ورزشکار امری عادی است. یعنی اگر هفته‌ای بدون این اتفاق رقم بخورد، باید تعجب کرد؛ جمعه هفته قبل، افتضاح ووشو و 5شنبه هم آنچه در تمرین استقلال رخ داد. با چند کارت زرد در بدنه مجلس و دولت، کسی نباید اخراج شود آقای سجادی؟ آیا بالاخره وقتش نرسیده تا وزارت ورزش و سکان‌دارش، خودی نشان داده و تصمیمی درست بگیرند؟ وظیفه و رسالت آن لشکر عریض و طویل مشاور و معاون چیست؟

چهار: نظر نگارنده این است که برای حجت کریمی و هیات همراه، فعلا فقط یک راه حل مانده: استعفا. آنها به هیچ عنوان از زیر فشار افتضاح تمرین خارج نمی‌شوند. بخصوص با انتشار عکسی که برخی مدیران را خاضعانه برابر افراد خاص، قبل یا بعد از انجام فعل لگد و کف‌گرگی زدن به هوادار، نشان می‌دهد. حتی در گوشه پایان تصویر یا فیلم حمله به هوادار، می‌توان راننده یکی از مدیران تصمیم‌گیر استقلال را هم دید. حتی در صحنه ورود نکونام هم تصویر یکی از آن جماعت خاص دیده می‌شود. البته نکونام با این افراد اصلا حرف نزد و به آنها نگاه هم نمی کرد اما بازیکنان حاضر در جلسه تمرینی 5شنبه، جواد نکونام و خیلی‌های دیگر هم باید به فوریت، خودشان را از آن اتفاق زشت مبرا کنند وگرنه آنها هم جزیی از هیات همراه و جان‌نثار، محسوب خواهند شد.

پنج: اوضاع این استقلال نگران‌کننده است؛ تیمی که چیزی برای دفاع ندارد پس بهترین دفاع را حمله به هوادار می‌داند و اتفاقا با جذب نیروهای کارآمد، خوب هم حمله می‌کند. استقلال با حضور این گروه خشن، نیازی به عزت‌اللهی و قایدی و محبی و حتی نکونام ندارد و همین حالا باید حجت کریمی و علی امیری را برنده بزرگ نقل و انتقالات لقب داد و درباره مدیریتشان تیتر زد: عجب درایتی، عجب سیاستی، عجب کیاستی!