وقتی که شخصیت و رفتار مایکل فلپس در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد/در دنیای بی‌کینه حرفه‌ای‌ها،ما هم به علی دایی می‌نازیم

وقتی این شناگر فرانسوی رکورد ۴۰۰ متر انفرادی را شکست، مایکل فلپس برای رخ دادن این اتفاق، دل تو دلش نبود. او چنان از راه دور لئون مارشان را تشویق می کرد که گویی خودش می خواهد این رکورد را جا به جا کند. شادی فلپس در شبکه های اجتماعی وایرال شد و این ورزشکار باسابقه، به شدت مورد تحسین قرار گرفت.

قضیه وقتی جالب تر می شود که بدانیم فلپس از سلاطین مدال طلا در رقابت های المپیک است. او اسطوره ورزش شناست و هر مدال و رکوردی را در المپیک و رقابت های جهانی به چنگ آورده است. در شنا، آرزویی نیست که فلپس به آن دست نیافته باشد. در دنیای بی کینه حرفه ای ها، آنها بابت موفقیت یک ورزشکار و رکوردشکنی ها سر از پا نمی شناسند و طبعا زانوی غم بغل نمی گیرند.

در دنیایی که فلپس در آن به اسطوره شنا تبدیل شده، ورزش یک پدیده انحصاری نیست و رکوردها و مدال ها فقط مختص یک نفر نیستند. دنیا هر لحظه در حال تغییر است و رکوردهای ورزشی نیز در گذر زمان شکسته می شوند اما رفتار انسان هایی مانند مایکل فلپس و واکنش ها آنها به رکوردشکنی یک ورزشکار دیگر، حتی از همه مدال های المپیکی این ورزشکاران ماندگارتر خواهد شد.

در ایران هم نمونه ای شاخص مانند علی دایی داریم. شخصیت دایی آنقدر بزرگ و ستودنی است که همین توقع از واکنش او به رکوردشکنی کریستیانو رونالدو می رفت. وقتی رونالدو رکورد گل های ملی دایی را شکست، اسطور فوتبال ایران گفت "کریستیانو شایسته رسیدن به این رکورد بود. چنین بازیکنی به رکورد من برسد مانند این است که یک رکورد دیگر به نام من ثبت شده؛ این برای من یک افتخار است."

البته مایکل فلپس در آمریکا بابت همه افتخاراتی که کسب کرد از سوی مسولان ورزش، به دفعات مورد تقدیر قرار گرفت و در رقابت های پاریس هم به عنوان یکی از مفاخر المپیک، در برنامه های تلویزیونی حضور پیدا کرد اما دایی چند سالی است که دیگر در رشته تخصصی خودش هم دیده نمی شود. دایی در فوتبال نیست و همه انگیزه هایش از بین رفته است. یا دور اسم دایی را خط کشیده اند یا او در اتفاقی خود خواسته از ورزش کنار رفته است؛ هر چه هست، بر هیچ کس پوشیده نیست که ما قدر امثال علی دایی را نمی دانیم که نمی دانیم...