ناجی میکل آرتتا،امیل اسمیت رو که قربانی انقلاب آرسنال شد

به گزارش 9صبح،مانند یک انفجار در تاریکی، امیل اسمیت رو آرسنال را زنده کرد و در توفان بازگشت این باشگاه سوخت.پس از ماه‌ها نیمکت‌نشینی در آرسنال، امیل اسمیت رو تصمیم گرفت تیمش را در شهر لندن عوض کند. 

می‌توان ادعا کرد که  مهم‌ترین روز در دوران مربیگری میکل آرتتا ، باکسینگ‌دی سال ۲۰۲۰ بود. قبل از شروع بازی با چلسی در عصر آن روز، آرسنال در رتبه پانزدهم جدول لیگ برتر قرار داشت و در یک روند فاجعه‌بار هفت بازی متوالی بدون پیروزی به سر می‌برد. پروژه آرتتا که هنوز در مراحل اولیه خود بود، در آستانه فروپاشی کامل قرار داشت. در آن روزهای تاریک، آرسنال آنقدر بد بازی می‌کرد که سم آلاردایس آن‌ها را کاندیدای سقوط توصیف می‌کرد. مطابق یافته‌های منابع آگاه، نزدیکان مرد اسپانیایی به شدت در مورد احتمال اخراج او نگران بودند و در واقع، آمادگی این سناریو را نیز داشتند. اما سپس، مانند انفجار نور در تاریکی،  امیل اسمیت رو  به میدان آمد. عضو آکادمی توپچی‌ها در آن بازی سرنوشت‌ساز باکسینگ‌دی مقابل چلسی برای اولین بار از ابتدا به میدان رفت و تیم را متحول کرد. آرسنال با نتیجه ۳-۱ پیروز شد. ناگهان، توپچی‌ها انرژی، شجاعت، خلاقیت و انگیزه جدیدی پیدا کرده بودند.

اسمیت رو در 9 بازی بعدی لیگ برتر نیز به میدان رفت و جایگاهش را به عنوان هافبکی که آرتتا در تکاپوی آن بود، تثبیت کرد. او و بوکایو ساکا، دیگر عضو آکادمی، در واقع انقلابی را آغاز کردند که منجر به تبدیل آرسنال به تیمی قدرتمند و مدعی قهرمانی شد. با این حال، سرعت این انقلاب به حدی بود که هافبک انگلیسی از آن جا ماند. به دلایل مختلف، از جمله مصدومیت‌ها، او نتوانست به سرعت خیره‌کننده تیم آرتتا برسد. در دو فصل گذشته لیگ برتر، اسمیت رو تنها در سه بازی به عنوان بازیکن اصلی به میدان رفت و از گلزنی نیز ناکام ماند. انتظارات بالای آرتتا فشار بزرگی به امیل اسمیت رو وارد کرد. او بدون شک مستعد بود، اما نمی‌توانست به سطحی که سرمربی می‌خواهد، برسد.

در حالی که سایر بازیکنان مانند بوکایو ساکا و گابریل مارتینلی به سرعت پیشرفت می‌کردند، اسمیت رو نتوانست به همان اندازه رشد کند. تصمیم به فروش اسمیت رو برای آرسنال آسان نبود. او بازیکنی محبوب در بین هواداران بود و نمادی از آکادمی باشگاه محسوب می‌شد. اما از نظر تجاری، این انتقال یک معامله خوب برای باشگاه بود. آن‌ها توانستند مبلغ قابل توجهی برای محصول آکادمی خود دریافت کنند و قدرت مالی برای خرید بازیکنان جدید ایجاد کنند. در نهایت، این تصمیم نشان‌دهنده واقعیت تلخ دنیای فوتبال است. باشگاه‌ها باید برای موفقیت، تصمیمات سختی بگیرند. در حالی که هواداران ممکن است از جدایی اسمیت رو ناراحت باشند، این تصمیم در راستای اهداف بلندمدت باشگاه بوده است. با انتقال به فولام، اسمیت رو فرصت جدیدی برای احیای دوران حرفه‌ای خود پیدا کرده است. او در یک باشگاه با انگیزه و جاه‌طلب بازی خواهد کرد و امیدوار است بتواند دوباره به سطح بالای خود بازگردد.

برخی در ورزشگاه امارات باور دارند که آرتتا مربی‌ای است که بازیکنان مورد علاقه خود را دارد و درحقیقت، اسمیت رو هرگز جزو آن‌ها نبوده است. این واقعیت که آرتتا در سال‌های اخیر بازیکنانی مانند مارتین اودگارد، فابیو ویرا، کای هاورتس و دکلان رایس را به خدمت گرفته، نشان می‌دهد اسمیت رو به عنوان بازیکن اصلی تیمش دیده نمی‌شد. هافبک 24 ساله برای مقطعی نیز به عنوان وینگر چپ به میدان رفت اما نتوانست انتظارات سرمربی آرسنال از یک بازیکن تهاجمی را برآورده کند. اسمیت رو می‌خواست هافبک تهاجمی بازی کند، اما رویکردهای تدافعی این پست به نظر می‌رسید برای او راحت نبود. 

ترکیبی از همه این عوامل به علاوه نیاز آرسنال به کسب درآمد از طریق فروش بازیکن، منجر به جدایی اسمیت رو شده است. او در کریون کاتج فرصتی دارد تا اعتماد به نفس و انگیزه خود را بازسازی کند و دوباره آن استعداد فوق‌العاده را نشان دهد. در آرسنال، جدایی او باعث ناراحتی خواهد شد، اما آن‌ها قدردان نقش حیاتی‌اش برای احیای باشگاه خواهند بود.