بررسی وضعیت استقلال؛ روزهای بلاتکلیفی!
استقلال از نگاه برخی هواداران وضعیت خوبی در نقل‌وانتقالات تا امروز نداشته است.
به گزارش 9 صبح، هواداران استقلال بالاجبار چند هفته‌ای است کامشان کمی تلخ شده است. فرهاد مجیدی درست چند ساعت پس از برگزاری جشن قهرمانی راهی امارات شد تا شایعاتی که پس از مشاهده چهره سوال برانگیز او در ورزشگاه آزادی به‌وجود آمده بود، قوت پیدا کند. طرفداران استقلال که پس از نزدیک به یک دهه انتظار، قهرمانی تیمشان را جشن گرفته بودند، 2 روز سخت و کشنده را بعد از آن تجربه کردند تا نهایتاً با مشاهده پست اینستاگرامی فرهاد، مطمئن شوند خوشی به آنها نیامده است!آنها در ادامه و پس از روزها بلاتکلیفی، با رویای ورود الکس نوری به ایران، تا لب چشمه برده شدند و تشنه به جای اولشان بازگشتند اما... بدتر از تمام اتفاقات، سکوت باشگاه بود که لحظه‌به‌لحظه با اعصاب و روانشان بازی می کرد، سیاستی که آجورلو و اطرافیانش لازمه موفقیت می‌دانستند اما هرگز در عمل، قواعد و اصول آن رعایت نشد. قطعاً با توجه به شیطنت برخی رسانه‌ها و ایجنت‌ها، رویکرد مدیران باشگاه استقلال، اتفاقاً حرفه‌ای و منطقی می‌نمود اما در عین حال قطع ارتباط کامل با هوادار و رها کردن او در فضایی مرگبار، اصلاً و ابداً نشانی از حرفه‌ای‌گری نداشت.
در این دوره که هر خبرنگار نزدیک به استقلال، صفحه شخصی دارد و هر چند ساعت یک‌بار خبر اختصاصی می گذارد، لازم بوده و هست که روابط عمومی باشگاه نشانه‌هایی از حیات داشته باشد و هوادار را از سردرگمی و کلافگی نجات دهد اما افسوس که آجورلو در این‌باره نظری کاملاً متفاوت دارد. سرانجام وقتی طلسم اعلام رسمی نام سرمربی جدید شکسته شد، از چهره مدیرعامل هم رونمایی گشت، آن هم در حالی که خبرهای نوبرانه‌ای درمورد شبکه ماهواره‌ای استقلال، ورزشگاه اختصاصی، اسپانسر قدَر و قرارداد پوشاک و... را تحویل هواداران منتظر داد.اینکه هوادار تصور می کرد با آمدن ساپینتو، نقل‌وانتقالات به صورت جدی و ویژه پیگیری خواهد شد، از فردای همان روز مجدداً به کما رفت، چرا که مرد پرتغالی به کشورش بازگشت و مثل قبل، مدیران باشگاه هم تقریبا ناپیدا شدند. تصویر آجورلو البته در کنار چند بازیکن تمدیدی و تازه وارد به چشم آمد اما از حیث بلاتکلیفی، اوضاع کمی شبیه گذشته شد.
سوالی که در رابطه با نقل‌وانتقالات استقلال وجود دارد این است که این همه بلاتکلیفی و انتظار چه معنی و مفهومی دارد؟ مدتهاست که صحبت از کاوه رضایی و بازگشتش به استقلال می شود و بارها هم اعلام شده که توافق نهایی حاصل گشته اما هیچ چیز در این‌باره جنبه رسمی به خود نمی گیرد. مگر مذاکره با یک بازیکن چقدر زمان لازم دارد؟! نادری چه؟ هر روز می گویند کارش با استقلال تمام شده اما به‌جایش از حامدی‌فر، زواری و میرزایی رونمایی می شود! شاید در جواب این هم بگویند به شایعات و اخبار فضای مجازی اعتماد نکنید اما وقتی می‌بینیم فلان خبرنگار معتبر که اتفاقاً به باشگاه استقلال هم بسیار نزدیک است، این نوع امیدواری‌ها را به هوادار می‌دهد، دیگر نمی‌توانیم آن را شایعه فضای مجازی به حساب آوریم.این همه ابهام و انتظار چه معنایی دارد؟ آیا دشوار است یک اظهار نظر در مورد کاپیتان غفوری و خارج کردن او و میلیون‌ها هوادارش از انتظار؟ آیا حق هوادار این است که هر روز نگران جدایی بازیکن تازه‌وارد باشد و ببیند حسین‌زاده‌ای که در استقلال مشهور شده، قصد رفتن کرده است. یعنی مدیری با قدمت آجورلو، توانایی نگه داشتن چنین تازه‌واردی را هم ندارد؟!
ساپینتو مگر نگفته سیلوا، حسین‌زاده و یامگا باید حفظ شوند؟ رویکرد باشگاه در این روزها باید حفظ چنین نفراتی باشد یا رونمایی از هندوانه‌های دربسته ای که نهایتاً ذخیره‌های خوبی برای مدافع عنوان قهرمانی هستند؟قطعاً مدیر باتجربه ای همچون آجورلو ۳ ماه قبل می‌دانست امروز چه اتفاقاتی می‌افتد و چه چالش‌هایی وجود دارد اما متاسفانه در این هفته‌ها به اسم «حرکت چراغ خاموش» فقط از سمت او و اطرافیانش تعلل دیده‌ایم. هزار و یک ابهام هم در رابطه با عملکرد مدیرعامل استقلال وجود دارد که متاسفانه حرکتی در جهت اثبات نادرست بودن آن مشاهده نمی‌شود. در این شرایط چه می توان گفت؟ آیا این روزهای پرفشار و آزاردهنده، حق هوادار استقلال است؟
نظر شما