آیا مگس‌ها واقعا روی غذای شما استفراغ می‌کنند؟

به گزارش 9 صبح؛ تصور کنید به پیک‌نیک رفته‌اید و می‌خواهید ساندویچ خود را گاز بزنید. ناگهان مگسی را می‌بینید که نزدیک شما پرواز می‌کند. می‌خواهید او را بزنید؛ اما او موفق می‌شود از دست شما فرار کند. او روی ساندویچ شما می‌نشیند و سپس به‌نظر می‌رسد روی آن استفراغ می‌کند. ممکن است چندش‌آور به‌نظر برسد؛ اما مگس‌ها ممکن است غذاهای هضم‌شده خود را بالا بیاورند یا آن را روی غذای شما تف کنند.

اکثر بیش از ۱۱۰ هزار گونه مگس شناخته‌شده دندان ندارند؛ بنابراین، نمی‌توانند غذاهای جامد را بجوَند. قسمت‌های دهانی آن‌ها شبیه نی اسفنجی است. وقتی آن‌ها روی غذای شما می‌نشینند، باید شیره‌های گوارشی خود را آزاد کنند تا غذا را به شکل مایعی درآورند که بتوانند ببلعند.

برخی مگس‌ها متکی بر رژیم غذایی مایع هستند. برخی از مگس‌ها هم برای جا‌دادن غذای بیشتری در معده‌ی خود سعی می‌کنند مایع آنچه قبلا خورده‌اند، کم کنند و آن‌ها غذا را به‌شکل حباب‌های استفراغ بالا بیاورند تا کمی خشک شود. وقتی مقداری از آب تبخیر شد، می‌توانند این غذای غلیظ‌تر را بخورند.

انسان‌ها برای گرفتن موادمغذی به این بالاآوردن و تف‌کردن نیازی ندارند؛ اما در بزاق خود شیره‌ای گوارشی تولید می‌کنند که حاوی آنزیمی به نام آمیلاز است و مقداری از نان ساندویچ را حین جویدن به‌طور ابتدایی هضم می‌کنند. آمیلاز نشاسته که برای شما طعمی ندارد، به قندهای کوچکی مانند گلوکز می‌شکند که می‌توانید طعم آن را احساس کنید. به‌همین‌دلیل، هرچه بیشتر نان را بجوید، شیرین‌تر می‌شود.

آیا می‌دانستید مگس‌ها می‌توانند بدون استفاده از دهان غذا را بچشند؟ آن‌ها به‌محض نشستن روی غذا، از گیرنده‌های موجود روی پای خود استفاده می‌کنند تا متوجه شوند روی ماده‌ی غذایی قرار دارند. ممکن است متوجه شده باشید مگسی پاهای خود را به‌هم می‌مالد؛ مانند مشتری گرسنه‌ای که آماده‌ی خوردن غذا می‌شود. به این کار نظافت می‌گویند که مگس‌ در آن اساسا خود را تمیز می‌کند و ممکن است حسگرهای موجود روی موهای ظریف روی پای خود را نیز تمیز کند تا ایده‌ی بهتری از غذایی که روی آن نشسته است، به‌دست آورد. آیا مواد غذایی‌ای که مگس روی آن فرود آمده، باید دور ریخت؟

وقتی مگسی روی ساندویچ شما می‌نشیند، این احتمالا تنها چیزی نیست که مگس در آن روز روی آن نشسته است. مگس‌ها اغلب روی مواد کثیفی مانند زباله‌ها یا غذاهای در حال تجزیه می‌نشینند که پر از میکروب‌ است. میکروب‌ها می‌توانند روی مگس قرار بگیرند و اگر مگسی به‌مدت طولانی روی غذای شما بنشیند، میکروب‌ها به غذای شما منتقل می‌شوند.

این چیزی بسیار خطرناک‌تر از بزاق است؛ زیرا برخی از میکروب‌ها می‌توانند موجب بیماری‌هایی مانند وبا و حصبه شوند. باوجوداین، اگر مگس بیش از چند ثانیه نماند، احتمال انتقال میکروب‌ها کم است و احتمالا غذای شما مشکلی ندارد.

برای اینکه حشرات روی غذای شما ننشینند، باید همشه آن‌ها را بپوشانید. اگر خانه‌ی شما پر از مگس است، می‌توانید از تله‌های ساده‌ای برای رهایی از آن‌ها استفاده کنید. گیاهان گوشت‌خوار نیز می‌توانند مگس‌ها را بخورند و به کنترل جمعیت آن‌ها کمک کنند.

تف‌کردن روی غذا و انتشار بیماری‌ها کاری مشمئزکننده به‌نظر می‌رسد؛ اما مگس‌ها به‌طور کلی بد نیستند. آن‌ها گروه مهمی از گرده‌افشان‌ها هستند و بسیاری از گیاهان برای تولیدمثل به کمک آن‌ها نیاز دارند. افزون‌براین، مگس‌ها منبع خوبی از غذا برای قورباغه‌ها، مارمولک‌ها، عنکبوت‌ها و پرندگان هستند؛ بنابراین، بخش ارزشمندی از اکوسیستم به‌شمار می‌روند.

برخی مگس‌ها کاربردهای پزشکی نیز دارند. برای مثال، پزشکان از ماگوت‌های مگس‌های لاشه (شکل جوان و نابالغ مگس‌ها) برای برداشتن بافت‌های در حال تجزیه در زخم‌ها استفاده می‌کنند. این ماگوت‌ها شیره‌های ضدویروسی و ضدمیکروبی آزاد می‌کنند و این روش به دانشمندان به ایجاد درمان‌های جدید برای عفونت‌ها کمک کرده است.

مهم‌تر اینکه مگس‌های میوه‌ای که ممکن است دیده باشید اطراف موزهای رسیده در آشپزخانه شما پرواز می‌کنند، در پژوهش‌های زیستی بسیار ارزشمند بوده‌اند. دانشمندان شاخه‌ی زیست‌پزشکی در تمام جهان برای یافتن علت و درمان بیماری‌ها و اختلالات ژنتیکی مگس‌های میوه را مطالعه می‌کنند.

پژوهشگران گروه علوم زیستی دانشگاه بین‌المللی فلوریدا نیز در آزمایشگاه خود مطالعه می‌کنند که حشرات جهان را چگونه می‌بینند و چگونه از بینایی خود برای پرواز استفاده می‌کنند. این دانش می‌تواند به مهندسان کمک کند تا ربات‌های بهتری بسازند.