ستاره فوتبال جهان: پدر و مادرم انتظار داشتند دختر بشوم!

کودکی مسی: «پدر و مادرم انتظار داشتند که من دختر بشوم حتی آنها برای من نام دخترانه نیز انتخاب کرده بودند. از همان بچگی و تا زمانی که به لیگ برتر برسم یک سبک را دنبال کردم و همیشه سعی در بهبود و استفاده درست از استعدادم را داشتم. سعی کردم هر روز بهتر شوم. بدون شک لطف خدا بوده که چنین استعدادی را دارم. شخصاً و از نظر فوتبالی، رفتنم به بارسلونا تمام زندگی من را تغییر داد.»

انتقال به بارسلونا: «۱۵ روز در بارسلونا بودم و تست می‌دادم. در روز آخر با یک تیم که رده سنی بزرگتر از ما محسوب می‌شد مسابقه داشتیم که آنجا بهترین عملکردم را از خودم به جای گذاشتم. برای من حضور در بارسا دیدنی بود. لباس، کفش و زمین کامل در اختیار شما بود. آنها به شما یک توپ می‌دادند تا بتوانید خودتان را گرم کنید هرگز چنین چیزی ندیده بودم خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم. عادت کردن به حضور در رختکن برایم سخت بود اما وقتی به زمین می‌آمدم حالم خوب بود. دلم برای رفتن به خیابان و بازی مثل زمانی که در آرژانتین بودم تنگ شده بود.سال سختی بود. شش ماه بازی نکردم و وقتی برگشتم دوباره مصدوم شدم. برادرم به آرژانتین برگشت... خواهر کوچکم شش یا هفت ساله بود و به زندگی در بارسلونا عادت نکرد. خانواده‌ام از هم جدا شدند و سخت بود. پدرم از من پرسید که آیا می‌خواهم به آرژانتین برگردم، اما از قسمت سخت ماجرا گذشته بودم و به حضور در بارسلونا عادت کرده بودم، دوران پیچیده‌ای بود. احساس کردم تقصیر من بود که از هم جدا شدیم اما نمی‌توانستم چیزی جز بازی فوتبال را در ذهنم تصور کنم.»

در راه رسیدن به تیم اول:قبل از گامپر، پیش فصل را با رایکارد در چین و ژاپن بودیم. جایی برای بازیکنان خارجی بیشتر در ترکیب نبود. در آن زمان مارکز، رونالدینیو و اتوئو آنجا بودند و آن گامپر با یوونتوس همه چیز را برای من تغییر داد.رونالدینیو، دکو، موتا، سیلوینیو، ژاوی، پویول... بازیکنانی بودند که باعث شدند من احساس کنم در خانه هستم. نحوه برخورد آنها با من شگفت انگیز بود. بودن در چنین رختکنی راحت نبود اما آنها همه چیز را برای من ساده کردند و این شروع راه من برای رسیدن به ترکیب اصلی بود.»

در مورد پپ گواردیولا: «دوران گواردیولا در بارسا فوق‌العاده بود. او نسلی را پیدا کرد که منحصر به فرد و تأثیرگذار بود. به هر جا می‌رفتیم و با هر رقیبی که بازی می‌کردیم می‌دانستیم که پیروز می‌شویم. شکست‌های دردناکی نیز داشتیم اما در تمرین اعتماد به نفسمان خوب بود. حیف که روزهای بیشتری را با او نبودم.»

در مورد زندگی خصوصی: «مسی بودن جنبه بدی هم دارد. من دوست دارم خیلی کارها را بدون اینکه کسی من را بشناسد انجام دهم. همیشه دیده نشوم و احساس نکنم که همه مدام به شما نگاه می‌کنند. البته من دیگر به این قضیه عادت کرده‌ام و می‌دانم وقتی با همسر و فرزندانم خارج از خانه هستیم این اتفاق رخ می‌دهد. من همسرم را از ۷ یا ۸ سالگی می‌شناسم. وقتی به بارسلونا آمدم و هیچ راه ارتباطی با هم نداشتیم، هفته‌ای یک بار و خیلی سریع با هم صحبت می‌کردیم. من در تمام زندگی‌ام رویای داشتن چنین خانواده‌ای را داشتم.»

درباره سرمربی آرژانتین، لیونل اسکالونی: «اسکالونی شخصیت بسیار خاصی را دارد. او یک سرمربی فوق‌العاده است و بهترین چیز در مورد او این است که ارتباط بسیار خوبی با بازیکنان دارد و رختکن را به بهترین شکل ممکن رهبری می‌کند. به بازیکنانی که فکر می‌کرد برای تیم بهترین هستند ایمان داشت و کاری به حرف‌های دیگران در خارج از زمین ندارد. نحوه برخورد او با بازیکنان، تیم را به چیزی که امروز هست تبدیل کرده است.»

شانس اول قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۲: «در جام جهانی تمام بازی‌ها دشوار است، ما نیز اخیراً با تیم‌های اروپایی بازی نداشتیم ولی در بهترین شرایط ممکن به این رقابت‌ها رسیدیم. همه بازی‌ها سخت است و نمی‌توان تیمی را به‌عنوان شانس اصلی قهرمانی دانست. باید واقع‌بین باشید و بازی به بازی پیش بروید. فکر می‌کنم فرانسه با وجود مصدومان زیاد، پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای قهرمانی دارد. آنها بازیکنان و مربی خوبی دارند که برای مدت طولانی در کنار هم کار کرده‌اند. آنها قهرمان جام جهانی شدند. برزیل یکی دیگر از تیم‌هایی است که بازیکنان باکیفیت و خطرناک زیادی دارد و فراموش نکنیم که آنها نی (نیمار) دارند... به نظرم ما هم تیم خوبی داریم، بازیکنان همه در شرایط خوبی هستند، با هم متحد هستیم و تا آخرین لحظه برای پیروزی می‌جنگیم.»