افشاگری هولناک درباره پزشک متجاوز تیم ژیمناستیک دختران
«لری نصار» پزشک بدنام آمریکایی که سال‌های زیادی در تیم ژیمناستیک دختران آمریکا کار می‌کرد، بدون این که کسی از نقشه‌های شوم او خبر داشته باشد.
به گزارش 9صبح، «لری نصار» پزشک بدنام آمریکایی که سال‌های زیادی در تیم ژیمناستیک دختران آمریکا کار می‌کرد، بدون این که کسی از نقشه‌های شوم او خبر داشته باشد تا این که در نهایت پس از اعزام او با تیم ژیمناستیک برای المپیک، سه نفر از قربانیان ماجرای او را در رسانه‌ها منتشر کرده و پرده از راز او برداشتند.
«لری نصار» پزشک بدنام آمریکایی که سال‌های زیادی در تیم ژیمناستیک دختران آمریکا کار می‌کرد، بدون این که کسی از نقشه‌های شوم او خبر داشته باشد تا این که در نهایت پس از اعزام او با تیم ژیمناستیک برای المپیک، سه نفر از قربانیان ماجرای او را در رسانه‌ها منتشر کرده و پرده از راز چند ساله‌اش برداشته شد.
لری در آگوست ۱۹۶۳ در میشیگان به دنیا آمد. از همان کودکی با توجه به علاقه‌ی زیادی که به ورزش داشت رشته‌های مختلف ورزشی را دنبال کرده و در سال ۱۹۷۸ به عنوان مربی ورزش دانش‌آموزان به تیم ژیمناستیک دختران دبیرستان در فارمینگتون شمالی پیوست.
پس از مدتی به دانشگاه رفته و رشته‌ی پزشکی ورزشی را در دانشگاه میشیگان ادامه داد و مدرک خود را در این رشته در سال ۱۹۸۵ دریافت کرد. در این زمان لری در تیم فوتبال دانشگاه به عنوان پزشک کار می‌کرد. در سال ۱۹۹۶ لری با دختری به نام استفانی اندرسون آشنا شده و ازدواج کردند و صاحب دو دختر و یک پسر شدند.
تا آن زمان، همه چیز به خوبی پیش می‌رفت و هیچ حرکت خطا و غیر اخلاقی‌ای از لری سر نزده بود. در تمام مدتی که لری به عنوان پزشک به جای معالجه باعث آزار دختران می‌شد، استفانی از هیچ کدام از کار‌های همسرش خبر نداشت، اما احساس می‌کرد رفتار‌های او تغییر کرده و حتی از لری خواست تا برای مشاوره پیش روانپزشک برود.
او مدت‌های زیادی کار‌های لری را تحمل کرد تا این که بالاخره در ۲۰۱۷ پس از دستگیری و اطلاع از کار‌هایی که شوهرش در تمام این سال‌ها انجام داده بود، از او جدا شده و سرپرستی سه فرزندش را نیز خودش بر عهده گرفت. کار لری به عنوان پزشک تیم ژیمناستیک دختران به صورت رسمی از سال ۱۹۸۶ آغاز شد.
در آن زمان او همچنان در حال تحصیل در دانشگاه بود. لری در سال ۱۹۹۳ موفق به دریافت مدرک پزشکی استیوپاتی یا استخوان‌درمانی شد و به طور رسمی به عنوان پزشک تیم ملی ژیمناستیک دختران آمریکا معرفی شد. او حتی برای تکمیل دوره‌ی تحصیل خود، مدتی را نیز در بیمارستان سنت لورنس کار کرد و پس از مدتی توانست فلوشیپ پزشکی ورزشی را نیز کسب کند، در آن زمان او سالانه مبلغ ۱۰۰ هزار دلار حقوق دریافت می‌کرد.
در سال ۲۰۱۵ تعدادی از ورزشکاران شکایتی از لری به مدیر باشگاه ارائه دادند که در آن ادعا کرده بودند او قصد برقراری رابطه و آزار و اذیت‌شان را داشته است، اما این شکایت‌ها اثری نداشتند تا این که در سپتامبر ۲۰۱۶ دو نفر از دختران به صورت حضوری به مدیر باشگاه شکایت کردند که توسط لری مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
چند روز بعد، لری به خاطر این اتهامات از باشگاه اخراج شد، اما به خاطر نبود مدارک کافی یک ماه بعد بار دیگر دعوت به همکاری شده و به سرکار خود بازگشت. آن‌ها این حرف‌های دختران ورزشکار را به عنوان نگرانی‌های ورزشکاران دانستند و ادعا کردند موضوع مهمی نیست. لری تنها مردی بود که مجوز حضور در اردوی دختران ژیمناست در تگزاس را داشت و به همین خاطر بدون این که کسی روی این موضوع نظارت داشته باشد، در اتاق‌های هتل و محل تمرین دختران تیم ملی رفت و آمد داشت.
در دادگاه دوم در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۷، او به جرم تجاوز‌های مرتکب شده در اینگام کانتی و ایتون کانتی که در آن‌ها همه‌ی قربانیانش زیر ۱۶ سال بودند بار دیگر متهم شناخته شد و رأی نهایی به دادگاه بعد ارجاع داده شد. در هجدهم ژانویه‌ی ۲۰۱۸ با شکایت ۱۳۵ زن و دختر از لری، بار دیگر پرونده باز شده و دادگاه دیگری برای او برگزار شد.
تنها در عرض چند روز تعداد شاکیان به ۱۵۰ نفر رسید، در این میان، یکی از شاکیان مدعی شد که یکی از اولین قربانیان لری بوده که در سال ۱۹۹۲ زمانی که در دانشکده‌ی پزشکی تحصیل می‌کرده توسط او مورد تعرض قرار گرفته است. او گفت: «پس از این ماجرا دیگر نتوانستم به دانشکده بروم و برای همیشه درس را کنار گذاشتم. آن دانشکده برایم مانند شکنجه‌گاهی بود که تمام آرزوهایم را به باد داد.»
در ۲۴ ژانویه‌ی ۲۰۱۸ دادگاه دیگری برای لری برگزار شد که با توجه به زیاد شدن تعداد شاکیان و ثابت شدن جرم‌هایش، این بار به ۱۷۵ سال حبس در زندان میشیگان محکوم شد. در سی و یکم ژانویه مشخص شد که تعداد واقعی قربانیان بیش از ۲۶۵ نفر بوده و ممکن است حتی از این بیشتر نیز بشود، به همین خاطر بار دیگر دادگاهی در پنجم فوریه‌ی ۲۰۱۸ برای او برگزار شد که در این دادگاه نیز با توجه به جرم‌های مرتکب شده و همچنین اثبات تجاوز از نوع سوم، ۱۲۵ سال حبس به مدت زمان قبلی اضافه شد.
در یک هفته‌ی گذشته بیشتر قربانیان لری در دادگاه حاضر شدند و تجربیات تلخ خود را با دیگران به اشتراک گذاشتند تا شاید بتوانند به خاطر ظلمی که به آن‌ها شده از این مرد شیطان صفت انتقام بگیرند. در میان این افراد چهار برنده‌ی مدال المپیک نیز حضور داشتند، دادستان کل میشیگان از این پرونده به عنوان بزرگ‌ترین پرونده‌ی کودک‌آزاری در تاریخ آمریکا نام برد.
قربانیان لری
جوردن وایبر برنده‌ی مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن یکی از قربانیان لری است. او در دادگاه گفت: «همیشه تصور می‌کردم که تمرین سخت و اردوی آمادگی برای المپیک دشوارترین کاری است که پیش رو دارم، اما بعد از این تجربه‌ی تلخ فهمیدم که دشوارتر از آن این است که یکی از قربانیان لری نصار هستم.»
پدر دلشکسته
در این میان، پدر سه دختر که هر سه نفر آن‌ها در تیم ژیمناستیک حضور داشتند و هر سه نفر توسط لری آزار دیده بودند خطاب به قاضی گفت: «از شما می‌خواهم به من اجازه دهید تا چند دقیقه با این شیطان تنها باشم.»، اما قاضی با این درخواست مخالفت کرد و گفت: «می دانید که این رویه، رویه‌ی قضایی نیست و چنین امکانی وجود ندارد.» پس از این مخالفت مارگریو با خشم به سمت لری حمله کرد و توانست تا قبل از رسیدن مأموران چندین ضربه به او بزند. مأموران دادگاه، مارگریو را دست بسته خارج کردند و از دیگر خانواده‌ها خواستند تا آرامش خود را حفظ کنند.
پس از این ماجرا، مقام‌های ارشد فدراسیون ژیمناستیک آمریکا نیز پس از صدور حکم نهایی لری، استعفای خود را اعلام کردند، زیرا آن‌ها مهم‌ترین کسانی بودند که با نادیده گرفتن شکایت دختران، به دکتر شیطان‌صفت فرصت همراهی با دختران قربانی را داده بودند. تحقیقات زیادی نیز در بخش‌های مختلف آغاز شده تا مشخص شود که چرا این شکایت‌ها به دست پلیس نرسیده و نادیده گرفته شده بودند. کنگره‌ی آمریکا هم با تصویب قانونی تمام نهاد‌های نظارتی باشگاه‌ها را موظف کرد تا در عرض ۲۴ ساعت، شکایت‌های مبنی بر آزار و اذیت بازیکنان و ورزشکاران را به نیرو‌های پلیس اطلاع دهند.
حبس لری بدون هیچ عفو و بخشش است و او باید تمام سال‌های محکومیت خود را بگذراند یعنی تمام عمرش در زندان خواهد بود. قاضی نف در جلسه‌ی آخر گفت: «در خوشبینانه‌ترین شرایط لری در صورت زنده بودن در بیست و سوم مارس ۲۰۶۹ از زندان آزاد خواهد شد.» پس از این دادگاه، لری از زندان فدرال به زندان آریزونا منتقل شد تا بقیه‌ی سال‌های محکومیتش را در آن جا بگذراند.
لری پس از خواندن حکم در دادگاه گفت: «از تمام قربانیان و خانواده‌هایشان عذرخواهی می‌کنم و امیدوارم که آن‌ها بتوانند روزی من را ببخشند.»، اما قاضی کانینگهام در پاسخ به او گفت: «من نمی‌توانم عذرخواهی تو را بپذیرم، چون تو قبل از صدور حکم گفتی خطایی مرتکب نشده‌ای، پس مشخص است به اشتباه بودن کارهایت و تأثیر مخرب آن بر روح و روان قربانیان پی نبرده‌ای، تا زمانی که انکار می‌کنی پشیمان نیستی.»
در دادگاه آخر، بیش از ۱۵۰ شاکی و وکیل مدافع در برابر لری حضور داشتند. تمام کسانی که او در این سال‌ها توانسته بود با تهدید مجبور به سکوت‌شان کند حالا می‌توانستند با خیال راحت حرف‌های خود را بگویند، بسیاری از آن‌ها طبق گفته‌ی خانواده‌هایشان هنوز تحت درمان روانپزشک هستند تا شاید این خاطرات تلخ را فراموش کنند.
نظر شما